Από την κουπαστή ενός πλοίου της γραμμής που τον μετέφερε στην πατρίδα του, την Ανδρο, το καλοκαίρι του 1990, ο εφοπλιστής Σπύρος Μ. Πολέμης διέκρινε στο βάθος του πελάγους ένα καράβι ξηρού φορτίου. Εμοιαζε με τα Λίμπερτι, που βοήθησαν την ελληνική εμπορική ναυτιλία να ορθοποδήσει μετά τον πόλεμο. Ασφαλώς και δεν ήταν τέτοιο σκαρί (αυτός ο τύπος είχε σταματήσει πλέον να ταξιδεύει στις θάλασσες), όμως του καρφώθηκε στο μυαλό μια ιδέα: να αναζητήσει και να φέρει στην Ελλάδα ένα Λίμπερτι για να γίνει πλωτό μουσείο. Ηταν ο ελάχιστος φόρος τιμής στα λεγόμενα –από τους ναυτικούς και τους καραβοκυραίους– «ευλογημένα πλοία». Η προσπάθεια τελεσφόρησε το 2008 χάρη στην αφοσίωση που επέδειξε ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος, συμβάλλοντας οικονομικά για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα.
Συμμετείχαν, βέβαια, στο εγχείρημα και άλλα μέλη της ναυτιλιακής κοινότητας, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης των ΗΠΑ, που βοήθησαν να βρεθεί ένα Λίμπερτι και να ρυμουλκηθεί στη χώρα μας. Από το 2010, το «Hellas Liberty», ένα από τα τρία εναπομείναντα σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι επισκέψιμο στο λιμάνι του Πειραιά. Εκεί πραγματοποιήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου μια συναισθηματικά φορτισμένη εκδήλωση, με πρωταγωνιστή τον Σπύρο Μ. Πολέμη, ο οποίος μίλησε για το άρτι εκδοθέν βιβλίο του, «S.S. Hellas Liberty. Η πραγματοποίηση ενός ονείρου. Το ιστορικό της απόκτησης του πλοίου». Στο πάνελ βρέθηκαν επίσης η βουλευτής Κυκλάδων Κατερίνα Μονογιού, ο γερουσιαστής του Ρόουντ Αϊλαντ Λεωνίδας Ραπτάκης και η θυγατέρα του συγγραφέα, Αννα Πολέμη. Ο Ραπτάκης, που έλκει μάλιστα την καταγωγή του από την Ανδρο, είχε ενεργό ανάμειξη στην απόκτηση του πλοίου.
Τα Λίμπερτι ήταν πλοία που γεννήθηκαν στη δίνη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια κρίσιμη καμπή της σύγκρουσης. Ηταν φορτηγά 10.000 τόνων που σχεδιάστηκαν στη Βρετανία και παρήχθησαν μαζικά στις ΗΠΑ, ώστε να μεταφέρουν οχήματα, εφόδια και τρόφιμα για λογαριασμό των Συμμάχων. Μέσα σε τέσσερα χρόνια ναυπηγήθηκαν περίπου 2.720 πλοία. Μετά τη λήξη των εχθροπραξιών, οι Ελληνες πλοιοκτήτες αγόρασαν από την αμερικανική κυβέρνηση 98 πλοία, με εγγύηση της αντίστοιχης ελληνικής, κατ’ απαίτηση των πωλητών. Ο Σπύρος Μ. Πολέμης υπογράμμισε στην ομιλία του για το πλωτό μουσείο: «Η περιπετειώδης διαδρομή για την απόκτηση του δικού μας Λίμπερτι δεν είναι γνωστή, παρά μόνο σε λίγους ανθρώπους που έκαναν έναν πολύχρονο αγώνα και εδαπάνησαν σοβαρά ποσά για να εξασφαλίσουν τη ζωντανή του παρουσία, όπως τη βλέπουμε σήμερα στον Πειραιά, αντί να καταλήξει στο φυσικό του τέλος, δηλαδή τη διάλυση. Εχοντας την τιμή να έχω “υιοθετήσει” αυτό το πλοίο και συγχρόνως να είμαι ο “νονός” του για το ελληνικό του όνομα, εθεώρησα καθήκον μου να αφηγηθώ τα γεγονότα».
