Εξι ολόκληρα χρόνια κλείνουν δίχως την παρουσία του Αγγελου Δεληβορριά που «έφυγε» στα τέλη Απριλίου του 2018 έχοντας συμπληρώσει μια τεσσαρακονταετία στο τιμόνι του Μουσείου Μπενάκη. Ο φορέας θέλοντας να τιμήσει τον μακροβιότατο διευθυντή και τον άνθρωπο που σμίλεψε τη σημερινή του μορφή, κάνοντάς το πρωτοπόρο σε πολλά θέματα, έχει καθιερώσει μια ετήσια διάλεξη στη μνήμη του. Οι ομιλητές που προσκαλούνται δραστηριοποιούνται σε ένα από τα πολλά γνωστικά πεδία που ενδιέφεραν τον τιμώμενο. Οι διαλέξεις αυτές εκδίδονται αυτοτελώς και αναδεικνύουν διαφορετικά θέματα για τα οποία εργάστηκε ο Δεληβορριάς με συνέπεια και αφοσίωση, πέραν του Μουσείου.
Στις 19 Μαρτίου στις 19.00 στην Κουμπάρη, ο Μάικλ Χέρτσφελντ, σπουδαίος ανθρωπολόγος, τιμητικά πολιτογραφημένος Ελληνας, ομότιμος καθηγητής των Κοινωνικών Σπουδών στην έδρα «Ε.Ε. Μόνραντ» στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, θα μιλήσει με θέμα «Μνημεία του λόγου ή άυλη κληρονομιά; Η ιστορία και οι συνέπειες μιας παραπλανητικής διάκρισης, στην Ελλάδα και αλλού». Με τη φράση «μνημεία του λόγου», ο Νικόλαος Πολίτης, σκαπανέας της λαογραφικής επιστήμης, συνέδεσε την τελευταία με την αρχαιολογία με επίκεντρο τη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας. Ο ομιλητής θα εστιάσει στην αντίθεση μεταξύ της άυλης και της υλικής κληρονομιάς που υιοθέτησε και η UNESCO, προσπαθώντας να φτιάξει ένα περισσότερο συνθετικό αφήγημα που θα εμπεριέχει και τις σχέσεις μεταξύ πολιτισμικής ταυτότητας και εξουσίας.
Ο Χέρτσφελντ είναι ο πλέον κατάλληλος να αναπτύξει αυτό το ζήτημα. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και Νέα Ελληνικά στο Μπέρμιγχαμ, ενώ πήρε το διδακτορικό του στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Παρακολούθησε μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εκανε πολυετή επιτόπια έρευνα στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ταϊλάνδη. Αντελήφθη γρήγορα ότι τον ενδιέφεραν περισσότερο οι άνθρωποι και λιγότερο τα αρχαία σπαράγματα. Είναι από εκείνους τους ξένους που γνωρίζουν άριστα την πατρίδα μας, στην οποίαν πρωτοήρθε το 1967.
Αγαπά ιδιαίτερα την Κρήτη, την οποίαν έζησε πριν από την έλευση του μαζικού τουρισμού. Εκανε εκεί για πολλά χρόνια επιτόπια έρευνα και κατάφερε να μπει στο πετσί των ντόπιων, μια υπόθεση που δεν ήταν καθόλου εύκολη για κάποιον αλλοδαπό εκείνη την περίοδο. Ξεκίνησε συλλέγοντας ριζίτικα τραγούδια, έμαθε άπταιστα κρητικά στα χωριά του Μυλοποτάμου και αν τον συναντούσε κανείς τότε δεν θα μπορούσε να τον ξεχωρίσει από τους βέρους Κρητικούς. «Οταν έφτασα, ήταν ακόμα χούντα. Εμαθα τη διάλεκτο γιατί αν μιλούσα μόνο τα ελληνικά της Αθήνας, θα με έβλεπαν σαν αστυνομικό. Ακόμα και σήμερα κάθε φορά που επιστρέφω μου κάνουν εξετάσεις οι φίλοι μου στα καφενεία για να δουν αν θυμάμαι καλά τη γλώσσα τους», υπογραμμίζει. Η εκδήλωση έχει ελεύθερη είσοδο.
ΥΓ. Εκ παραδρομής χθες δεν αναφέρθηκε το Ιδρυμα «Μαρία Τσάκος» ως κύριος διοργανωτής της πρωτοβουλίας για την Κλιματική Αλλαγή στη Χίο.