To 2024 κλείνουν 150 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρεταννία» στην καρδιά της Αθήνας. «H πολυτέλεια που επικρατεί στο μέρος αυτό», έγραφε φιλοξενούμενος περιηγητής στην πρωτεύουσα του 1874, «είναι αξία ιδιαιτέρας περιγραφής. Ποίος θα ηδύνατο να φαντασθή ότι αι Αθήναι, αι οποίαι διατρέχουν το πρώτον στάδιον του βίου των, κατόπιν τόσων χρόνων δουλείας, θα διέθετον ξενοδοχεία δυνάμενα να δεχθούν βασιλείς και πρίγκιπας;».
Οντως επρόκειτο για ένα αρχιτεκτόνημα που έβγαζε την Ελλάδα ασπροπρόσωπη στους υψηλούς ξένους και έδινε τον τόνο του δυναμισμού και του εξευρωπαϊσμού ακόμη και στις πλέον δύσκολες περιόδους. Πέραν αυτού, το ξενοδοχείο εισήγαγε στα ελληνικά αστικά ήθη πολλές «καινοτομίες»: από τα λαμπρά του σερβίτσια και τις ωραίες γεύσεις έως τα κοινωνικά γεγονότα. Οπως ένας τρομερός χορός που έκανε τους Αθηναίους του Μεσοπολέμου να φορούν τα πιο ευφάνταστα αποκριάτικα κοστούμια και να περνούν τις περιστρεφόμενες πόρτες έτοιμοι να ξεφαντώσουν.
Ροζ άνθη και κορδέλες
Το ίδιο έγινε και στις 12 Μαρτίου με δεκάδες επίσημους προσκεκλημένους του ξενοδοχείου αλλά και της Vogue Greece στην αναβίωση του «Χορού της Αμυγδαλιάς», με διακόσμηση από κλαδιά και ροζ άνθη που μπλέχτηκαν με κομφετί και κορδέλες. Ο θεσμός αυτού του diner dansant καθιερώθηκε από έναν παλαιό διευθυντή τού «Μεγάλη Βρεταννία», τον Γ. Κανέλλο. Με τα χρόνια έγινε μια από τις σημαντικότερες εορταστικές δεξιώσεις της πρωτεύουσας, όπου όλοι ήθελαν να δώσουν το «παρών», to see and to be seen όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες. Η συνάντηση έγινε στο grand ballroom όπως και στο παρελθόν, το οποίο γέμισε από επίσημα ενδύματα και αποκριάτικες στολές. Καλεσμένοι από τον χώρο του εφοπλισμού, των επιχειρήσεων, της πολιτικής, της τέχνης, της μόδας και της ψυχαγωγίας έζησαν μια ατμόσφαιρα του 1930 και προϋπάντησαν την άνοιξη. (Βέβαια, θα σκεφτεί κανείς ότι τότε οι αρχές Μαρτίου και τα πρώτα μπουμπούκια της αμυγδαλιάς όντως σήμαιναν την έλευσή της, ενώ στις μέρες μας δεν έχουμε πλέον χειμώνα.)
Η επιτυχία της βραδιάς, εκτός από τη μουσική και τον χορό, στηρίχθηκε ιδιαίτερα στη γαστρονομία, ένα πεδίο στο οποίο το ξενοδοχείο μπορεί να υπερηφανεύεται ότι πάντα θέτει πρώτο τον πήχυ των απαιτήσεων. Ο δις βραβευμένος με αστέρι Michelin executive chef της «Μεγάλης Βρεταννίας», Αστέριος Κουστούδης, δεν αρκέστηκε να φτιάξει ένα καλό μενού, αλλά έκανε ολόκληρη ιστορική αναδίφηση σε παλιές συνταγές του Μεσοπολέμου και κατέληξε σε τέσσερα ξεχωριστά πιάτα: με αστακό, λάχανο ψητό, γλώσσα ως κυρίως και για επιδόρπιο ένα γλυκό με πικραμύγδαλο. Ολοι έφυγαν από τη χοροεσπερίδα με εκείνη την αίσθηση της νοσταλγίας για εποχές που τίποτε δεν σκίαζε τον ορίζοντα.
