Δαμάζοντας τα κύματα

2' 20" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Συνεπαρμένος από τον εντοπισμό των κυμάτων της βαρύτητας, τα οποία επιβεβαιώνουν την εκατόχρονη πλέον Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, στέλνω διάφορα σχετικά λινκ στον κύριο Γκρι. «Μην προσπαθήσεις να πεις κάτι γι’ αυτό το θέμα στη στήλη», μου έγραψε, «Πώς να εξηγήσεις, εσύ, ένας άσχετος με τη φυσική, τι ακριβώς είναι τα βαρυτικά κύματα;» κατέληξε, στέλνοντάς μου μια διπλή φωτογραφία, αυτή που βλέπετε σήμερα στη βάση της στήλης: αριστερά, είναι ο Αλμπερτ Αϊνστάιν (1879-1955), της Σχετικότητας και των βαρυτικών κυμάτων· δεξιά, είναι ο Αλφρεντ Αϊνστάιν (1880-1952), μουσικολόγος και πηγή έμπνευσης για τον κύριο Γκρι όταν στα δεκαπέντε του αποφάσισε να γίνει μουσικολόγος, ξεκινώντας με πάθος πιάνο και θεωρία της μουσικής. Το πάθος άντεξε τρία χρόνια, η πετριά όμως παρέμεινε. Και όπως μου εξομολογήθηκε ο κύριος Γκρι, δεν λησμόνησε ποτέ τον Αλφρεντ Αϊνστάιν. «Η εκπληκτική υπόθεση των βαρυτικών κυμάτων», μου είπε, «είναι ευκαιρία να αναφερθώ επιτέλους σε έναν άλλο Αϊνστάιν, τον ξεχασμένο, από τους περισσότερους, Αλφρεντ».

Γεννημένος στη Γερμανία, ο Αλφρεντ Αϊνστάιν διέφυγε τους ναζί και εγκαταστάθηκε –που αλλού;– στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι ο επιμελητής της πρώτης μεγάλης αναθεώρησης του περίφημου Καταλόγου Κέχελ, όπου βρίσκονται καταγεγραμμένα άπαντα τα έργα του Μότσαρτ. «Ο μουσικολόγος είχε σχέση με τον φυσικό;» ρώτησα. «Φαίνεται πως ήταν μακρινά ξαδέλφια», απάντησε ο κύριος Γκρι, «συναντήθηκαν το 1947, στο Πρίνστον, αλλά έως τότε δεν ήξεραν πως ήσαν συγγενείς».

Ο κύριος Γκρι βάζει να ακούσουμε το Lacrymosa από το μοτσαρτικό Ρέκβιεμ, στη μνήμη του Αλφρεντ, μα και του Αλμπερτ, στη μνήμη τού τι σημαίνει το όνομα «Αϊνστάιν» για την ανθρώπινη διάνοια και την ασίγαστη ανθρώπινη περιέργεια, στην ερμηνεία της Φιλαρμονικής της Βιέννης υπό τον Καρλ Μπεμ. «Αυτές οι συγχορδίες και όσα έγραψε γι’ αυτές οι Αλφρεντ Αϊνστάιν είναι μερικά από τα δικά μου βαρυτικά κύματα», λέει μετά, «χαμένα κάπου στην εφηβεία, δεκαετίες πίσω, ταξιδεύουν ακόμη και μολονότι ανεπαίσθητα, αισθάνομαι έντονα κάθε τόσο την άξαφνη ταλάντωση της μνήμης, την έξαψη του ποιος ήμουν. Τα προσωπικά μου βαρυτικά κύματα από το πρώιμο δικό μου σύμπαν. Ο καθένας μας έχει τα δικά του· ίσως να τα αγνοεί, ίσως να τα έχει ξεχάσει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν είναι εκεί, ότι δεν θα τον συναντήσουν κάποτε. Ηταν φαίνεται κατακλυσμιαίο γεγονός για εκείνο τον έφηβο η ανακάλυψη του Αλφρεντ Αϊνστάιν ή του Μότσαρτ, όπως κατακλυσμιαία ήταν η σύγκρουση των δύο μαύρων τρυπών που προκάλεσαν στο σύμπαν τα βαρυτικά κύματα που εντοπίστηκαν πρόσφατα. Ισως αυτός να είναι ένας καλός τρόπος να μιλήσεις για τη σημασία των βαρυτικών κυμάτων στη ζωή του καθενός χωρίς να είσαι φυσικός. Αυτά τα αχνά χνάρια που άφησαν στη λεπτή, εύπλαστη υφή του χωροχρόνου ορισμένα συμβάντα. Οι ειδικοί λένε πως ένα κύμα, υδάτινο, ηχητικό, φωτεινό ή βαρυτικό, φαίνεται να είναι κάτι απλό, μα οι επιστήμονες διαφωνούν ακόμη και ως προς τον ορισμό του τι είναι ένα κύμα. Ενα κύμα κάτι φέρνει πάντως μαζί του. Κάτι δικό σου».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή