Για τους θαυμαστές του Αντώνη Ρέμου θα ήταν αδιανόητο μέχρι πολύ πρόσφατα, να πηγαίνουν στο μαγαζί που εμφανίζεται και να μην μπορούν να…ρίξουν μερικές στροφές με το «Ελα να με τελειώσεις». Επίσης αδιανόητο θα ήταν να μην μπορούν να καπνίσουν και να πιουν, και, τέλος, να αποχωρούν από το νυχτερινό κέντρο το αργότερο στη 1 τα ξημερώματα.
Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται και στον χώρο της διασκέδασης ζούμε μεταβατική περίοδο. Εκτός από τους Αντώνη Ρέμο και Αννα Βίσση, οι οποίοι φέτος εμφανίζονται σε νυχτερινό μαγαζί που έχει μετατραπεί σε θεατρική σκηνή, έχει διαβάθμιση τιμών στα εισιτήρια και η διάρκεια της παράστασής τους είναι αυστηρά 155 λεπτά, αρκετοί ακόμη καλλιτέχνες δείχνουν με τις επιλογές τους ότι αναζητούν νέες προτάσεις, πιο ελκυστικές και λιγότερο προκλητικές δεδομένων των συνθηκών.
Η Αλκηστις Πρωτοψάλτη με την Ελευθερία Αρβανιτάκη λ.χ. έχουν μια αρκετά ξεκάθαρη τιμολογιακή πολιτική στις εμφανίσεις τους. Οι τιμές ξεκινούν από 10 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 35 ευρώ με ένα ποτό. Υπάρχει χάρτης με τις ζώνες και τις τιμές που αντιστοιχούν σ’ αυτές. Ο κόσμος επιλέγει τη θέση του και ξέρει όχι μόνο πού ακριβώς θα κάθεται, αλλά και τι θα πληρώσει. Δεν υπάρχει η γνωστή πολιτική, όπου έκλεινες τραπέζι και βρισκόσουν να κάθεσαι σε ένα πατάρι ή πίσω από μια κολόνα, χωρίς να το έχεις επιλέξει ούτε παρέχεται πλέον η δυνατότητα να χαρτζιλικώσεις τον μετρ για να βρεθείς πρώτο τραπέζι πίστα.
Η σχέση ενός καλλιτέχνη με το κοινό του δεν είναι δεδομένη, κρίνεται στον χρόνο και δοκιμάζεται από τις συνθήκες. Καλό θα ήταν να το αντιληφθούν κι άλλοι αυτό.