Λαϊκός ήχος, βαλκανικά ακούσματα, τζαζ επιρροές, ιστορίες για ανθρώπους που ερωτεύονται, κλαίνε, μεθούν, δάκρυ και γέλιο, ναι, είναι μια Βαβέλ. Δεν θα μπορούσε να έχει πιο ταιριαστό τίτλο ο νέος δίσκος της δημιουργικής «τριάδας» που πέντε χρόνια μετά την τελευταία ολοκληρωμένη της δουλειά, επιστρέφει. Οχι μόνο με νέο άλμπουμ αλλά και με νέα παράσταση που ξεκίνησε το περασμένο Σάββατο στο «Βοτανικός Live Stage», κι αυτή Βαβέλ, σε ήχους, συναίσθημα, εικόνες.
Η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, εκτός από «νέοι, ωραίοι και ταλαντούχοι» –κλισέ αλλά ισχύει ακριβώς έτσι– είναι πλέον και απόλυτα απελευθερωμένοι. Εχουν πίσω τους μια αξιόλογη πορεία με τραγούδια που διεκδικούν την ταμπέλα «κλασικό», έχουν δοκιμαστεί ο καθένας ξεχωριστά σε άλλες συνεργασίες, μα συμβαίνει κάτι μοναδικό όταν συναντιούνται να δουλέψουν μαζί.
Είναι οι κοινοί κώδικες, η πάνω-κάτω ταυτόσημη αισθητική, ή μάλλον όχι, είναι κάτι πιο ουσιαστικό. Το μεταξύ τους συναίσθημα που γεννάει τη συγκίνηση, το οποίο ακριβώς επειδή είναι ατόφιο και ειλικρινές, μπορούν να το μεταδώσουν. Γι’ αυτό, άλλωστε, έχουν ένα κοινό που τους ακολουθεί σταθερά και διαρκώς πληθαίνει.
Αυτά σκεφτόμουν παρατηρώντας τους, έτσι όπως κάθονταν και οι τρεις σ’ έναν καναπέ – η κυρία στη μέση. Λοιπόν, νέος δίσκος και νέο πρόγραμμα. «Δώδεκα καινούργια τραγούδια», διευκρινίζει ο στιχουργός Γεράσιμος Ευαγγελάτος, «στα οποία θα βασιστεί το πρόγραμμα. Είναι κάτι που κάνουμε πάντα γιατί πιστεύουμε πολύ στη ζωή των τραγουδιών μέσα από τα λάιβ. Δεν θεωρούμε ότι ο σκοπός μας είναι να φτιάχνουμε ένα δίσκο και μετά να βλέπουμε πώς θα παίζουμε κάποια από τα τραγούδια. Το λάιβ είναι αυτό που ανθίζει γύρω από τον δίσκο και όχι το αντίθετο».
Η αλήθεια είναι ότι ίσως δεν έχει και κανένα νόημα πλέον να γίνεται διαφορετικά. «Ακριβώς! Δίσκοι δεν πουλιούνται, η αγορά είναι πολύ μικρή, τα ραδιόφωνα παίζουν τρία-τέσσερα κομμάτια από κάθε δίσκο, αν εμείς δεν τα στηρίξουμε, δεν έχουμε και λόγο να τα φτιάξουμε. Κι αυτό, επίσης, είναι εξαιρετικά απελευθερωτικό. Με την έννοια ότι πλέον δεν μπορείς να κρυφτείς, είναι όλα πιο διάφανα. Αν έχει δώσει κάτι καλό αυτή η εποχή είναι πως οι προθέσεις φαίνονται. Οταν, λοιπόν, είναι καλές, μπορείς να είσαι ήσυχος», σημειώνει ο Θέμης Καραμουρατίδης, συνθέτης των τραγουδιών και ενορχηστρωτής της παράστασης. Ο κατάλληλος άνθρωπος να μας πει τι είναι η «Βαβέλ».
«Οσα μας απασχολούν»
«Θα πω κάτι τετριμμένο, αλλά πραγματικά και ως προς τα ύφη, και μουσικά και στιχουργικά ο δίσκος αυτός, έτσι όπως εγώ το νιώθω, είναι πολύ κοντά σε όσα συμβαίνουν σήμερα. Είναι γεμάτος με όσα μας απασχολούν κοινωνικά, ερωτικά, πολιτικά. Από όσες δουλειές έχω κάνει μέχρι τώρα μπορώ να πω ότι είναι αυτός που με καλύπτει σε όλα τα επίπεδα. Επίσης, φτιάχτηκε από το μηδέν. Δεν μαζεύαμε υλικό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κλειστήκαμε κάπου οι τρεις μας, αφήσαμε τον υπόλοιπο κόσμο απέξω και βγήκε αυτή η δουλειά».
«Οχι βέβαια χωρίς να αναρωτηθούμε», σημειώνει η Νατάσσα Μποφίλιου. «Υπήρχε αμηχανία, είναι διάχυτη στην εποχή που ζούμε, και η αλήθεια είναι ότι σκεφτήκαμε “τώρα εμείς τι θέλουμε να πούμε;”. Αλλά σε κάθε περίοδο, όσο δύσκολη κι αν είναι, ένας άνθρωπος πρέπει και να ερωτευθεί και να περάσει καλά. Εχει σημασία αυτό για μένα γιατί νομίζω ότι συχνά ενοχοποιούμε τις καλές στιγμές. Και δεν πρέπει…».
«Να αγαπήσουμε την Αθήνα»
«Αντιγόνη», «Βαβέλ», «Hotel Vienna», «Τα μεθύσια», μερικά από τα νέα τραγούδια μπλέκουν με παλιά δικά τους, αλλά και με Τσιτσάνη, Ζαμπέτα. «Ξύπνα αγάπη μου», τραγουδάει τρυφερά και «ήσυχα» η Νατάσσα Μποφίλιου στη μέση της μεγάλης σκηνής.
Ενας μεγάλος προβολέας, μία πολυθρόνα, ένα πορτατίφ, ένας καθρέφτης, φτιάχνουν το «σπίτι» της για περίπου τρεις ώρες. Μια εξαιρετική μπάντα την πλαισιώνει, στο μεγαλύτερο ποσοστό αποτελούμενη από νέους συνεργάτες, και πίσω σε ένα μεγάλο «πανί» εναλλάσσονται εικόνες της Αθήνας, όμορφες, άσχημες, γκρίζες, αλλά αυτό δεν είναι η Αθήνα;
«Θέλουμε να δώσουμε μια γκρίζα αίσθηση της πόλης που όμως δεν είναι μίζερη», εξηγεί ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος. «Η Βαβέλ είναι η Αθήνα του 2016, όπως την είδαμε με τα μάτια μας τα χρόνια που μεσολάβησαν από τις “ημέρες του φωτός”. Είναι οι νέες εμπειρίες, οι αναθεωρήσεις, οι αποχαιρετισμοί και τα καλωσορίσματα. Είναι μια εικόνα της πόλης που ζούμε σήμερα. Η αφετηρία όλων των τραγουδιών που γράφω είναι η Αθήνα. Κάποτε τη βλέπαμε ωραιοποιημένη, και η αλήθεια είναι ότι την “τραβολογούσαμε” αρκετά αυτήν την όμορφη εικόνα. Βλέπαμε ένα καινούργιο μαγαζί και λέγαμε, α, κοίτα, εδώ είναι Βερολίνο, πιο κει Παρίσι, πολύ νεοϋορκέζικο το νέο μπαρ που άνοιξε. Τα τελευταία χρόνια άλλαξαν πολλά και δεν μπορείς να τα παραβλέψεις. Ομως, εδώ θα ζήσουμε… Και νομίζω ότι αυτός ο δίσκος και αυτό που θέλουμε να βγάλουμε σκηνοθετικά και σκηνογραφικά στην παράσταση, είναι ότι ήρθαμε αντιμέτωποι με το ότι πρέπει να αγαπήσουμε την Αθήνα έτσι όπως είναι. Πρέπει να συντονιστούμε με τους παλμούς της νέας εποχής. Ελπίζω να το καταφέρουμε».
H «Βαβέλ», το πρόγραμμα, παρουσιάζεται κάθε Σάββατο στο «Βοτανικός Live Stage» σαν συναυλία, με το ραντεβού να ανανεώνεται κάθε εβδομάδα την ίδια ημέρα και ώρα. Η «Βαβέλ», ο δίσκος, θα κυκλοφορήσει αργότερα, αφού πρώτα τα τραγούδια –και τα δώδεκα, κανένα δεν θα μείνει εκτός πάρτι– γεμίσουν με τις ανάσες των θεατών. Κασσάνδρας 19 (Ιερά Οδός 72 και Σπύρου Πάτση), τηλ. 210-34.73.835.