«Εάν οι πύλες της αντίληψης ανοίξουν, κάθε τι θα παρουσιαστεί στον άνθρωπο όπως είναι, Απειρο», έγραφε ο Ουίλιαμ Μπλέικ το 1793 στους «Γάμους του Ουρανού και της Κόλασης».
Ο στίχος ενέπνευσε το 1954 τον Αλντους Χάξλεϊ να τιτλοφορήσει το βιβλίο του «Οι πύλες της αντίληψης», στο οποίο αφηγούνταν μιαν «έκρηξη της αντίληψης» χάρη στη μεσκαλίνη. Τόσο ο Μπλέικ (από τον εν λόγω στίχο οι Doors πήραν το δικό τους όνομα) όσο και ο Χάξλεϊ υπήρξαν σημεία αναφοράς για τα ψυχεδελικά Sixties.
Σαν όγκος παγόβουνου καλά κρυμμένος κάτω από το νερό, όλος αυτός ο κόσμος βρισκόταν πίσω από το «The Encounter» του Simon McBurney και της ομάδας Complicite (Στέγη, 1-3 Απριλίου): η αληθινή ιστορία του φωτορεπόρτερ του National Geographic, Λόρεν Μάκινταϊρ, ο οποίος το 1969 μυήθηκε στις μυστικιστικές τελετουργίες φυλής του Αμαζονίου, οδήγησε τον McBurney σε έναν δίωρο μονόλογο τρισδιάστατης ακουστικής, θέτοντας ζητήματα αντίληψης πάνω στο αίνιγμα του χρόνου και της συνείδησης.
Προσωπικά, στέκομαι στο «Encounter» κυρίως ως μια σπάνια εμπειρία αφηγηματικής σαγήνης, ως ένα άτυπο αλλά ουσιαστικό σεμινάριο δημιουργικής γραφής πάνω στους άπειρους τρόπους με τους οποίους μπορείς να αφηγηθείς μιαν ιστορία. Εξάλλου, η βάσανος της αφήγησης προϋποθέτει μιαν έκρηξη της συνείδησης.