Μετά την ήττα της Χίλαρι Κλίντον το 2016, οι πιο συνετοί Δημοκρατικοί συνειδητοποίησαν ότι είχαν πρόβλημα. Το κόμμα έχανε το έρεισμά του στη λευκή εργατική τάξη. Πάνω από το 60% των Αμερικανών άνω των 25 ετών δεν έχει πτυχίο κολεγίου. Και είναι πολύ δύσκολο να κερδίσει κανείς τις εκλογές χωρίς αυτούς. Ετσι, το 2020 οι Δημοκρατικοί έκαναν κάτι συνετό. Για πρώτη φορά έπειτα από 36 χρόνια πρότειναν υποψήφιο πρόεδρο που δεν είχε πτυχίο από τα Πανεπιστήμια της Ivy League.
Ο Τζο Μπάιντεν κέρδισε τον Λευκό Οίκο και ακολούθησε μια φιλόδοξη ατζέντα για να στηρίξει την εργατική τάξη. Στη διάρκεια της θητείας του η οικονομία των ΗΠΑ δημιούργησε 10,8 εκατ. θέσεις εργασίας, ενώ από το 2021 οι νέοι νόμοι του Μπάιντεν προώθησαν σχεδόν 82 δισ. δολάρια σε περιοχές με προβλήματα απασχόλησης. Ποιες ήταν όμως οι πολιτικές επιπτώσεις; Ανακτούν οι Δημοκρατικοί τον μανδύα τους ως κόμμα της εργατικής τάξης; Η απάντηση μέχρι στιγμής είναι ένα κατηγορηματικό «όχι».
Τα Bidenomics δεν έχουν βοηθήσει πολιτικά το Δημοκρατικό Κόμμα, που εξακολουθεί να χάνει την υποστήριξη της εργατικής τάξης. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση του NBC, οι ψηφοφόροι λένε ότι εμπιστεύονται τον Ντόναλντ Τραμπ περισσότερο από τον Μπάιντεν για τη διαχείριση της οικονομίας, με διαφορά 22 μονάδων, τη μεγαλύτερη από το 1992. Ο Φραγκλίνος Ρούζβελτ δημιούργησε τις πλειοψηφίες του New Deal χρησιμοποιώντας την κυβέρνηση για να υποστηρίξει τους εργαζομένους. Ο Μπάιντεν προσπάθησε να κάνει το ίδιο. Ενώ οι πολιτικές του λειτούργησαν οικονομικά, δεν λειτούργησαν πολιτικά. Τι συνέβη;
Είναι γεγονός ότι τις τελευταίες δεκαετίες, και σε όλες τις δυτικές δημοκρατίες, ζήσαμε μια σεισμική πολιτική αναδιάταξη – με τους πιο μορφωμένους ψηφοφόρους να στρέφονται προς τα αριστερά και τους λιγότερο μορφωμένους προς τα δεξιά. Αυτή η αναπροσαρμογή αφορά περισσότερο τον πολιτισμό και την ταυτότητα παρά την οικονομία. Για το καλό της χώρας προφανώς, ο Μπάιντεν επικέντρωσε τις πολιτικές του σε αυτούς που έμειναν πίσω.
Αλλά το χάσμα μεταξύ των τάξεων αφορά επίσης την ηθική, το καθεστώς και την ταυτότητα, και αυτές οι πληγές δεν έχουν επουλωθεί. Το κρίσιμο ερώτημα είναι: μπορούν οι Δημοκρατικοί να κάνουν κάτι άλλο για να επιβραδύνουν την αναδιάταξη; Ο πολιτικός επιστήμονας Ζακ Γκόλντμπεργκ θεωρεί ότι οι μορφωμένοι Δημοκρατικοί είναι πιο πολιτικοποιημένοι από τους λιγότερο μορφωμένους. Είναι πιο πιθανό να κάνουν δωρεές σε υποψηφίους. Και ελέγχουν τα μέσα επικοινωνίας.
Ο Τζο Μπάιντεν έχει κάνει αριστοτεχνική δουλειά, συγκρατώντας τον ποικίλο δημοκρατικό συνασπισμό. Αλλά για να κερδίσει ψήφους της εργατικής τάξης μάλλον πρέπει να δείξει κάποιο βαθμό ανεξαρτησίας από τις μορφωμένες ελίτ οι οποίες ηγούνται.