Οταν ρουφάμε το «φραπεδάκι» μας στις συνήθως θορυβώδεις και πολυσύχναστες καφετέριες, που έχουν επεκτείνει την κατοχή τους στα περισσότερα πεζοδρόμια της κάθε γειτονιάς, ίσως να μη μας έχει προβληματίσει ο κορεσμός που υπάρχει στο επάγγελμα του σερβιτόρου, το οποίο ασκείται, στην πλειονότητά του, από νέα, όμορφα, πολιτισμένα και ευγενικά παιδιά. Ας τους λέμε «πρωταθλητές» της πολυαπασχολησιμότητας –έτσι για να αποφύγουμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους–, δηλαδή ότι μπορεί να είναι άνεργοι νέοι που μπορεί να διαθέτουν και ένα, δύο μεταπτυχιακά και έχουν ενταχθεί στον κλάδο των ξενοδοχείων και της εστίασης, που κατά τους θερινούς μήνες και τις ημέρες των εορταστικών περιόδων υφίσταται τη μεγαλύτερη εργασιακή επιβάρυνση.
Σύμφωνα με ξεχωριστή έρευνα που διενήργησε για τους εργαζόμενους αυτούς το ευρωπαϊκό ίδρυμα για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, εντοπίσθηκαν επακριβώς τόσο οι μικρές όσο και οι λιγότερο μικρές ενοχλήσεις κατά την καθημερινή άσκηση των πολλών και πολλαπλών καθηκόντων τους. Στους σημαντικούς κινδύνους από το φυσικό εργασιακό περιβάλλον στον κλάδο αυτό, πρώτος έρχεται ο θόρυβος, ο οποίος προκαλείται από τα σκεύη και τις εργασίες στην κουζίνα, είτε από τα ηχητικά μηχανήματα στις καφετέριες και στα νυχτερινά κέντρα. Κίνδυνο συνιστά επίσης και ο χαμηλός φωτισμός για εκείνους που εργάζονται στα μπαρ και στα καζίνο. Γιατί, τα χαμηλωμένα φώτα μπορεί να είναι ευχάριστα για τους πελάτες, στους εργαζόμενους όμως προκαλούν ένταση στα μάτια και επιπλέον εγκυμονεί ο κίνδυνος να πέσουν και να χτυπήσουν είτε να υποστούν κάποιο έγκαυμα.
Από τις απαντήσεις των σερβιτόρων προκύπτει ότι οι αιτίες που τους προκαλούν προβλήματα είναι η ορθοστασία, το ανεβοκατέβασμα στις σκάλες, τα παπούτσια με τα ψηλά τακούνια –που σε ορισμένα εστιατόρια είναι υποχρεωτικά για τις γυναίκες– και οι παραφορτωμένοι δίσκοι που μεταφέρουν τα φαγητά και τα ποτά. Σχεδόν ο ένας στους δύο ανέφερε επίσης ως ενόχληση το ότι πρέπει να ομιλούν με δυνατή φωνή προκειμένου να γίνονται αντιληπτοί από τους πελάτες. Κάτι, που τους ενοχλεί διπλά. Αφενός κουράζει τις φωνητικές χορδές τους, αφετέρου την ακοή τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που πρέπει να επαναλαμβάνουν τα ίδια πράγματα για να αποφεύγονται τυχόν λάθη στον διάλογο με τους πελάτες. Ως ιδιαίτερη ενόχληση ανέφεραν τη δυνατή μουσική – κάτι που αποτελεί κίνδυνο για απώλεια της ακοής τους.
Επίσης, στα προβλήματα καταγράφονται το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών, που διευκολύνεται από την πρόσβαση που έχει το προσωπικό στα ποτά, αλλά και επειδή το «κέρασμα» αποτελεί χειρονομία πνεύματος φιλοξενίας. Ασφαλώς στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. –με θλιβερή εξαίρεση την Ελλάδα– η προστασία της δημόσιας υγείας από το παθητικό κάπνισμα δεν εξαντλείται μόνο στα χαρτιά και στις ανακοινώσεις. Η απαγόρευση τηρείται και ελέγχεται από τους ίδιους τους Ευρωπαίους πολίτες για τη δική τους προστασία. Αλλωστε, σύμφωνα με ευρωπαϊκή έκθεση, το παθητικό κάπνισμα έχει επισημανθεί ως απειλή για την υγεία των εργαζομένων στον συγκεκριμένο κλάδο. Στους επαγγελματικούς κινδύνους αναφέρονται επίσης τα στέγαστρα των εισόδων και των μικρών υπαίθριων κέντρων, τα ανισόπεδα παρτέρια, όπως και το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι επιστρέφουν στο σπίτι τους σε πολύ προχωρημένες νυχτερινές ώρες.