Τα χαμομήλια, τα αγριομάραθα, οι λεμονανθοί, τα αγριολούλουδα του Απρίλη. Εφήμερα και απατηλά, γεννιούνται και πεθαίνουν στα πρώτα λιοπύρια της άνοιξης. Μεγάλωσα με τη μυρωδιά τους – θυμάμαι τη μάνα μου να ξεπαστρεύει άπληστα τους αγρούς και να βαστάει ένα χρωματιστό μπουκέτο στα χέρια, άλλο καρφωμένο στο πέτο κι άλλο στουμπωμένο στα βάζα. Κάθε Πάσχα στις Κυκλάδες είχαμε μεγάλη αντιπαράθεση με τις μέλισσες, που ενοχλημένες μάς έπαιρναν στο κατόπι. Δεν έφταιγαν εκείνες, εμείς χωνόμασταν στα δικά τους τα χωράφια.
Με τούτα και με εκείνα, το σπίτι μας μοσχοβολούσε άνοιξη, στις επισκέψεις μας κρατούσαμε το πιο φρέσκο δώρο κι είχαμε πάντα το δικό μας μερτικό στον στολισμό του επιταφίου. Άλλες φορές μαζεύαμε από τα λιβάδια και τα χόρτα, αυτά τα λίγα που φύτρωναν τη μόνη πράσινη εποχή του χρόνου στα ξερονήσια μας. Ζοχούς και καρύδες, προβάτσες, αλεντρίδες και ραδίκια, αγριόροκες και βρούβες και σέσκλα. Παίρναμε τα βουνά και τα λαγκάδια με τον εξοπλισμό μας: μία νάιλον σακούλα και δύο πλαστικά μαχαιράκια. Τρυγούσαμε τις αγριαγκιναριές και τις σπαραγγιές που κρέμονταν πάνω από τα βράχια, φτιάχναμε ύστερα πίτες και βραστά με τα αλάτια και τα λαδολεμόνια τους, κι ανάκατα τα κάναμε κάτι σαν ορφανό φρικασέ όταν νηστεύαμε. Μεγαλοβδομαδιάτικες συριανές ανα- μνήσεις. Τις μέρες στο νησί τις περνούσαμε με επισκέψεις στους συγγενείς, βόλτες στις ακρογιαλιές και λειτουργίες στις Παναγιές τις θαλασσινές.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr