Περιποιημένο ψαράδικο, φρεσκότατο ψάρι, νόστιμοι μεζέδες. Και σε σωστές τιμές.
Η θέση: Στα όρια του Παλαιού Φαλήρου, για την ακρίβεια σχεδόν απέναντι από το νεκροταφείο της Νέας Σμύρνης, ένα ψαράδικο μακριά από την θάλασσα, και μάλλον αυτά είναι τα καλύτερα.
Η ατμόσφαιρα: Περιποιημένο, με στρωμένα τραπέζια, χωρίς περιττές ντιζαϊνιές, απλό και καθαρό. Ηπια χρώματα, μια ατμόσφαιρα τελικά φιλική ….προς τον χρήστη, που δεν προσπαθεί να τον εντυπωσιάσει αλλά να τον κάνει να νιώσει άνετα. Πολύ εξυπηρετικό σέρβις χωρίς να γίνεται βαρύ με την παρουσία του. Πήγαμε Σάββατο μεσημέρι και το μαγαζί ήταν γεμάτο από τους ανθρώπους της γειτονιάς. Το βράδυ όπως έμαθα κατεβαίνουν απ’ όλη την Αθήνα καθώς είναι γνωστό για το φρέσκο ψάρι του.
Το φαγητό: Παρ’ όλο που πήγαμε για ψάρι δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στους μεζέδες. Κυδώνια, ολόφρεσκα και μεγάλα, αχινοί καθαρισμένοι σε ένα μεγάλο πιάτο (όχι για να κοινωνήσεις, για να φάς). Μια ωραία φρέσκια σαλάτα και ένα πιάτο που μάς πρότειναν ως ένα από τα χιτ του μαγαζιού. Ελεγαν την αλήθεια καθώς μετά το είδα στα social media, όπου, ειρήσθω εν παρόδω, το μαγαζί σκίζει συγκεντρώνοντας βαθμολογία 4,5 στα 5! Το χιτ λοιπόν ήταν καλαμάρια καρμπονάρα και ήταν αυτό ακριβώς που διαβάζετε. Καλαμάρια με αυθεντική σάλτσα καρμπονάρα.
Προσωπικώς το βρήκα φάουλ καθώς το θαλασσινό δεν «ακουγόταν» καθόλου, αλλά εννοείται ότι με παρμεζάνα και αυγά η σάλτσα δεν παύει να είναι νόστιμη. Ως πρώτο πήραμε μια καλή ψαρόσουπα και ψάρι, αλλά τελικά δεν καταφέραμε να φάμε γιατί είχαμε ήδη χορτάσει. Το «διασκεδάσαμε» παραγγέλνοντας φιλέτα μικρών μπαρμπουνιών στο τηγάνι, που ήταν νόστιμα, μια ιδέα πιο τηγανισμένα από αυτό που θα θεωρούσα άψογο τηγάνισμα. Αντί για 2-3 λεπτά έμειναν στο τηγάνι 4-5. Πταίσμα.
Ως κύριο, δοκιμάσαμε τα γιουβαρλάκια, με το αυγολέμονο το δεμένο με αλεύρι. Αναγκαίο κακό για ένα πιάτο εστιατορίου. Πήραμε ακόμη ένα χοιρινό λεμονάτο και κρασί λευκό. Μάς κέρασαν (όπως πάντα) το γλυκό. Ολα ήταν αυτό που περιμέναμε, πιάτα της "μαμάς". Αν πάτε ψάχνοντας για υψηλή μαγειρική ή «δημιουργική κουζίνα» θα φύγετε απογοητευμένοι. Αν πάτε να φάτε ένα φαγητό απλό, μία σαλάτα και μια πίτα, με φρέσκα υλικά και «κλασσικά» μαγειρεμένα τότε θα φύγετε πολύ ικανοποιημένοι. Αν μάλιστα λάβετε υπ’ όψιν σας το λεγόμενο «value for money», τότε θα φύγετε ευτυχείς καθώς στον Φιλίππου το άτομο χορταίνει άνετα με 15-17 ευρώ.
Ο λογαριασμός: Λογικός αν λάβουμε υπ’ όψιν μας την ποιότητα της πρώτης ύλης, το γεγονός ότι φάγαμε φρέσκα θαλασσινά, το ευγενικό σέρβις και αυτό που λέμε «πολιτισμένο περιβάλλον» (αλλά όχι και τόσο «πολιτισμένη» ποσότητα φαγητού). Δύο άτομα πληρώσαμε 80 ευρώ και μάς κέρασαν στο τέλος μια τεράστια πιατέλα φρούτων με όλα τα καλά (από φρέσκο ανανά και ακτινίδια μέχρι τα κλασικά αχλαδοπορτοκαλόμηλα).
Η κάβα: Ενημερωμένη με καλά ελληνικά και ξένα κρασιά σε λογικές τιμές, π.χ. το Βιβλία Χώρα που δοκιμάσαμε, ένα πολύ καλό ελληνικό κρασί του ομωνύμου κτήματος, στα 25 ευρώ.
Επιπλέον πληροφορίες: Το πάρκινγκ στην περιοχή μάλλον δύσκολο, αλλά όχι αδύνατο. Ανοικτά: Κάθε μέρα εκτός Δευτέρας και Κυριακής. Μεσημέρι: Σάββατο, Κυριακή και αργίες.
Ιώδιο,
Α. Αχιλλέως 119β, Π. Φάληρο,
Τηλ. 210- 98.84. 258.