Μια Τετάρτη, από την πλατεία Προσκόπων στο Παγκράτι διακτινιστήκαμε σε αναμνήσεις διακοπών: ο Νίκος στη Γαύδο με τον φίλο του τον Γιάννη, σπαρταριστό ψαρά, κι εγώ στην Ύδρα, με τον μπαμπά να διδάσκει διά του καθημερινού παραδείγματος τα παμπάλαια μυστικά της οικογενειακής ψαροφαγίας.
Το αιφνίδιο ξεμυάλισμα προκάλεσε ένα φαγητό φτιαγμένο ειδικά με την «ψαριά» της ημέρας, ένα μαγιάτικο ασύλληπτης φρεσκάδας και νοστιμιάς. Συγκεκριμένα: το κεφάλι του μαγιάτικου, περασμένο από τη σχάρα, ίσα να αποκτήσει καπνιστές νότες ψητού, και μετά αχνισμένο με ολίγιστο σακέ και ζωμό ψαριού, στην πραγματικότητα ελαφρομαγειρεμένο στα ζουμιά του, σερβιρισμένο με ξύσμα λεμονιού και μοσχολέμονου, και ψιλοκομμένο κόλιανδρο και δυόσμο. Αυτό το μίνιμαλ πιάτο, ισoπόσως μπρουτάλ και φίνο, με ναρκωτική γεύση, η «ιδέα» της θαλασσινής νοστιμιάς. Μούτρα, δάχτυλα, χέρια έως τους αγκώνες μέσα στα ζουμιά, να κολλάνε μετά από το ζελέ του ψαριού. Γιατί, όπως καταλαβαίνετε, το απολαύσαμε δίχως μαχαιροπίρουνα.
Το μαγείρεψε με σπουδαία αντανακλαστικά και τον ενθουσιασμό της άριστης πρώτης ύλης ο Δημοσθένης Μπαλόπουλος στο μπαρ Frater and Soror. Μπαρ; Μάλιστα, μπαρ. Μπαρ όπου πας 100% και για το φαγητό, και όπου ο τολμηρός σεφ μαγειρεύει πιάτα που θα ζήλευαν πολλά «σκέτα» εστιατόρια.
Το μενού μας είχε κι άλλη ψαροφαγία: ένα σεβίτσε μαγιάτικου, με τριμμένη ντομάτα, βασιλικό, εσπεριδοειδή και αχινό. Περιπετειώδες πιάτο, ωραίες οξύτητες, γλύκα, γεύσεις και αρώματα στα μάξιμα. Επίσης, ένα εξαίσιο σαρκώδες tiradito (περουβιανό καρπάτσιο) από μυλοκόπι, με αρτύματα απωανατολίτικα. Μοιραστήκαμε και μια μερίδα αρνίσιους κεφτέδες με καπνιστή μελιτζάνα, freekeh (είδος πλιγουριού από άγουρο στάρι) και σάλτσα ταχινιού-γιαουρτιού. Τι καλοδουλεμένα πιάτα!
Από τα επιδόρπια (οπωσδήποτε της μοιρασιάς, κορωνοϊού επιτρέποντος, καθότι μεγάλες οι μερίδες), προτιμήστε το γλυκάλμυρο παγωτό φιστίκι με κραμπλ αμυγδάλου και χαλβά του μπακάλη τριμμένο από πάνω σαν χιονάκι. Το τιραμισού νοστιμότατο, όμως πολύ πυκνό και κάπως βαρύ για τα γούστα μου. Θα το προτιμούσα πιο ανάριο, πιο ρευστό. Νομίζω λείπει και ένα πιο όξινο, πιο ελαφρύ επιδόρπιο.
Το φαγητό μας απολαύσαμε στην απλάδα της πλατείας, όπου το μπαρ βγάζει τραπεζοκαθίσματα. Παρέες όλων των ηλικιών. Φώτα νυσταγμένα, του γούστου μου, και μια νόστιμη δροσιά. Ήπιαμε κοκτέιλ φιλικά προσκείμενα προς τα φαγητά. Ωραία λεπτομέρεια: απολυμαντικό χεριών σε σταντ, στην είσοδο της πλατείας.
Φύγαμε με μια δυνατή ανάμνηση. Άφεριμ κύριε Μπαλόπουλε! ■
Info: Αμύντα 6, πλ. Προσκόπων, Παγκράτι, Τ/21 0721 3720. Ανοιχτά καθημερινά από 10.00-02.00. Έως τις 14.00 σερβίρει πρωινό (χωριστό μενού). Κόστος (για το βραδινό): περίπου 30€/άτομο, χωρίς τα ποτά.