Ένας παθιασμένος μάγειρας και το ζηλευτό στριτφουντάδικό του στα Ιωάννινα.
Το μπέργκερ: μπιφτέκι μοσχαρίσιο στρέιτ. Ζουμερό και σιδερένιο. Τα ψιμύθια: κρέμα ψητής φέτας, απλή, πλην όμως έξοχη ιδέα, νοστιμίζει, κοντράρει, διασκεδάζει το λιπαρόν του μπιφτεκιού, αντί της συνήθους μαγιονέζας. Ντομάτα, μαρούλι και… τσιπς αχλαδιού! Νότες, νότες…
Το σάντουιτς με μοσχάρι: φιλετάκια από την καρδιά της σπαλομπριζόλας, ψημένα στην εντέλεια. Με ντομάτα, ρόκα, μαγιονέζα πλουμισμένη με γλυκόξινο μάνγκο. Νότες κι άλλες νότες. Το μπριός εξαιρετικό επίσης.
Το hot dog: λουκάνικο κόκορα, ξινολάχανο (όχι κίμτσι, ξινολάχανο παρακαλώ), αποξηραμένο κρεμμύδι, χειροποίητη κέτσαπ. Chapeau!
Έχει και ένα veggie σάντουιτς, με κεμπάπ μανιταριών. Την επόμενη φορά.
Το μαγαζί: λέγεται Φolk, ελληνικό φ, τα υπόλοιπα αγγλικά. Που θα πει «δημώδες». Μια σούδα στον πεζόδρομο της Ζάππα είναι, στα Γύφτικα των Ιωαννίνων. Λόγου εμπεσόντος, έτσι έλεγαν παλιά τη γειτονιά αυτή των σιδηρουργείων, καθότι οι σιδεράδες είχαν μαύρα χέρια και πρόσωπα από το καμίνι και τον τροχό. Μερικές καρέκλες στη φάτσα του μαγαζιού, λίγα τραπέζια απέναντι, επί του πεζοδρόμου. Ωραία γωνιά, δυο βήματα από την όμορφη Ανεξαρτησίας. Δεν έχει τρεις μήνες ανοιχτό.
Οι τιμές: το φαγητό κοστίζει 4-5 ευρώ! Ένα ζευγάρι χορταίνει και ξεδιψά το πολύ με 15 ευρώ. Μπίρες της κερκυραϊκής ζυθοποιίας.
Ο μάγειρας: Παναγιώτης Σιαφάκας. Από τα Γιάννενα, ανδρώθηκε σε μεγάλα αθηναϊκά ξενοδοχεία για χρόνια, έχει καιρό που επέστρεψε στη γενέτειρά του. Άνοιξε μεζεδοπωλείο στο χωριό του, το έκλεισε, δεν το έβαλε όμως κάτω. Διδάσκει μαγειρική σε ΙΕΚ της πόλης και φέτος άνοιξε με τον ξάδελφό του Θέμη Σιαφάκα το Φolk. Παθιασμένος, με παθιασμένη αγάπη για τον τόπο του, για τα ηπειρωτικά προϊόντα και τα θρυλικά φαγιά τους. Και με ένα ωραίο όνειρο. Ένα μαγαζί, πιθανότατα με την παραδοσιακή γιαννιώτικη γάστρα, αυστηρά με τοπικό πρόσημο.
Ονειρεύομαι κι εγώ μαζί του: τραχανάδες, βούτυρα και γιαούρτια, χέλια και βατραχοπόδαρα, ζυγούρια και πουλερικά, πίτες ξεχασμένες, άγνωστες. Κρασιά, κρασιά, κρασιά της Ζίτσας και του Μετσόβου. Μια κουζίνα άγρια, δωρική, nude. Όχι πειραγμένη, όμως με τη μαστοριά ενός σεφ. Ένα ροκ εστιατόριο που να αποθεώνει το τοπικό, όπως αυτά τα τολμηρά του εξωτερικού που κάνουν σημαία τη σκληρή τους άποψη, στρέφοντας την προσοχή πάνω τους.
Ονειρεύομαι το όνειρό του. Από κάτι τέτοιους ονειροπόλους ανανεώθηκε, ας πούμε, η γαστρονομική μαρκέτα της Θεσσαλονίκης. Λέτε να γίνει το ίδιο και στα Γιάννινα; ■
Ζάππα 3, Ιωάννινα, Τ/693 614 3525.
Ανοιχτά 19.00-00.00, εκτός Κυριακής.