Κρουνοί χαράς: το Zurbaran της Πατριάρχου Ιωακείμ ανέθεσε την εκπόνηση του νέου μενού του στην εγγυήτρια νοστιμιάς Γεωργιάννα-Funky Gourmet-Χιλιαδάκη. Κίνηση σοφή. Όσοι έχουμε λειτουργηθεί στα τελετουργικά μυστήρια του FG ομονοούμε: ήταν (και ελπίζουμε πολύ σύντομα να είναι ξανά) το πιο νόστιμο γκουρμέ εστιατόριο της χώρας, τα πιάτα του με νοστιμιά ευχερή, πώς να το πω, λαϊκή, πληθωρική, τσιτωμένη, που σφραγίζει το αισθητήριο της γεύσης και τη μνημονεύεις για καιρό. Παρότι σούπερ φίνα και κάπως περιπετειώδης στην όψη και την υφή. Ας πούμε, σε μία κουταλίτσα κάτασπρη γρανίτα (!) γευόσουν μια γαβάθα ντοματοσαλάτα με τα ωριμότερα του θέρους υλικά. Αγάπη για την πρωτοτυπία ναι, αλλά και για την καλή γεύση, τι να λέμε.
Το νέο μενού του Zurbaran έχει αυτήν ακριβώς τη σπαρταριστή και λιχούδικη νοστιμιά. Τα φαγητά εδώ βέβαια είναι «κανονικά», καθημερινής λογικής, και απολύτως «ανεβαστικά», σαν αυτά που η Γεωργιάννα με το έτερόν της ήμισυ, Νίκο Ρούσσο, έχουν φτιάξει για το εν Λονδίνω μπιστροειδούς υφής εστιατόριό τους Opso.
Χιτάκια: η μακαρονάδα με καπνιστό χέλι του Γείτονα. Το DIY taco με κοτόπουλο ψητό, γουακαμόλε και πικάντικη ψιλοκομμένη ντομάτα. Το sando (γιαπωνέζικο σάντουιτς) με κοτόπουλο katsu (πανέ) και κόκκινο λάχανο. Τα ελεύθερα γλουτένης νιόκι με κρέμα παρμεζάνας και τρούφα. Το μπέργκερ τους, που στο προσωπικό μου γαστρονόμετρο διεκδικεί τον τίτλο του «μακράν-το-καλύτερο-της-πόλης».
Σημειώστε επίσης: τα σιγομαγειρεμένα για δώδεκα ώρες μοσχαρίσια μάγουλα με πυκνή σάλτσα κρέατος και την πιο λεπτομαστορεμένη πολέντα που έχω δοκιμάσει ποτέ: κρεμώδης καρδιά, σούπερ αρωματική (διακρίνω λίγο πορτοκάλι;) και φίνα, τραγανή κρούστα. Πολύ σοβαρή μαγειρική. Και ακόμα: το μοσχαρίσιο ταρτάρ, απολύτως του γούστου μου, και το μισό κεφαλάκι κουνουπιδιού, ψημένο στον ξυλόφουρνο με miso και κραμπλ φουντουκιού με αρωματικά και σάλτσα μαγιονέζας-γιαουρτιού με κουρκουμά. Πολύ σοφή κίνηση.
Πατριάρχου Ιωακείμ 38, Τ/210-7238334. Διανομή μέσω των γνωστών πλατφορμών.