Το περασμένο Σαββατοκύριακο, στο Κατώγι Αβέρωφ στο Μέτσοβο, απολαύσαμε, εκτός από την εξαιρετική φιλοξενία στο ξενοδοχείο και τα επίσης εξαιρετικά κρασιά του οινοποιείου, τα προσεγμένα εδέσματα που σερβίρονται στο εστιατόριο τόσο στο πρωινό όσο και στο δείπνο, διά χειρός Αλέξανδρου Ιωάννου (μοναδικού εγγονού του Ευάγγελου Αβέρωφ) και της συντρόφου του, Μαρίας Κάπου. Ανάμεσα στα πολλά με ενθουσίασε ένα απλό αλλά απίστευτα γευστικό ορεκτικό, η σαλάτα με καπνιστό χέλι Γείτονα και μπλανσαρισμένα άγρια χόρτα.
Γυρίζοντας σπίτι, είδα στο ψυγείο την ξεχασμένη μπλε χρυσή συσκευασία με το χέλι να μου κλείνει προκλητικά το μάτι. Χόρτα του βουνού δεν είχα, είχα όμως παντζάρια! Και θυμήθηκα μια σαλάτα της μανούλας μου με παντζάρια ζελέ, καπνιστή πέστροφα και horseradish. Το ζελέ θέλει χρόνο, έτσι απορρίφθηκε μετ’ επαίνων. Τα παντζάρια έβρασαν τόσο όσο, horseradish είχα στο ψυγείο και η σαλατούλα-ορεκτικό στήθηκε στο άψε σβήσε.
Ετοιμαζόμουν να ανοίξω ένα Riesling 2019 Paul Blanck, όταν ένας φίλος, χαζεύοντας στα ράφια της κάβας, πρότεινε: «Γιατί δεν ανοίγεις μια Donna Silvina Fresh, να τη δοκιμάσουμε;». Του έκανα το χατίρι με επιφυλάξεις, αλλά η γήινη πλευρά των παντζαριών, η πικάντικη κρέμα και το καπνιστό του ψαριού οδήγησαν σε μια απρόσμενη γευστική ευχάριστη έκπληξη.
«Εγώ δεν θέλω κρασί», δήλωσε αποφασιστικά η πάντα αιρετική φίλη μου. «Φτιάξε ένα dry martini που το κάνεις ωραίο». Ομολογώ ότι στην ιδέα του dry martini λυγίζω πάντα. Αποφάσισαν να φτιάξω Gibson, την εκδοχή όπου αντί για ελιά υπάρχουν δύο πίκλες κρεμμυδάκια. Και έχω πάντα ένα βαζάκι με μικρούτσικα κρεμμυδάκια Fallot, τα οποία αρωματίζω με δύο σταγόνες σιρόπι ιβίσκου της Monin και αποκτούν ένα ανεπαίσθητα ροζ χρώμα. Ένα ροζ Gibson, σκέφτηκα, θα είναι ό,τι πρέπει για το χέλι, τα παντζάρια και τη horseradish. Και ήταν! Εxtra dry vermouth, ίσα ίσα να αρωματιστεί ο πάγος στο σέικερ, όπου το αδειάζουμε στη συνέχεια, βάζουμε απλό Beefeater gin, χτυπάμε καλά και σουρώνουμε σε ποτήρι του μαρτίνι. Συμπληρώνουμε με δύο κρεμμυδάκια σε μια οδοντογλυφίδα και τα αφήνουμε να δώσουν ένα ελαφρύ ροζ χρώμα στο ποτό. Εναλλακτικά, αν δεν σας αρέσει το τζιν, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε βότκα για ένα Gibson vodkatini.
Με τους πειραματισμούς και τα γέλια ήρθε η ώρα του επιδορπίου, κάτι που οδήγησε σε αναζητήσεις στο ψυγείο και στην κάβα. Είχα ωραία γκοργκοντζόλα cremosa από το Provence του Γιώργου Κυριακόπουλου και ένα γλυκό κρασί του Antinori από Sauvignon blanc, Riesling, Semillon, Traminer κ.λπ., το Muffato della sala. Πήραμε τα κουτάλια μας, γιατί αυτή η γκοργκοντζόλα θέλει κουτάλι, και βουτήξαμε σε γευστικούς παραδείσους.