Βραστό πανηγυριώτικο και πάστα βενετσιάνικη με ξερά κρεμμύδια, βούτυρο και φασκόμηλο, δύο ιταλιάνικες συνταγές σε μία. Γαύρος μαρινάτος γλύκισμα, μπελτές και ξινοτύρι μυκονιάτικο που βελάζει. Γαρίδες με ούζο αλά κρεμ και πάστα καλαμαράτα με καπνιστή πέστροφα. Αφρώδη και τσίπουρο και αμάρο. Κουτούκι-οστερία το λέει ο Αρτέμης Παπαδόπουλος, ο τρομερός Αρτέμης της σπριτσερίας Drupes and Drips και του φούρνου Τάκης του Κουκακίου, γιος του θρυλικού φούρναρη. Ο θρυλικός Τάκης ο Μυκονιάτης, λοιπόν, σύχναζε σε αυτόν εδώ τον καφενέ· εδώ μαζευόταν η παρέα να πιουν, να πουν, να τσιμπολογήσουν. Μαγείρευαν οι ιδιοκτήτες το κατιτίς τους και όλο και κάτι σκάρωνε κι ο ίδιος. Ο Αρτέμης λοιπόν ανέλαβε το μαγαζί τώρα που οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να το αφήσουν. Μαγαζάρα. Κι ενώ το φρέσκαρε και έβαλε κείνο και το άλλο, διατηρεί ατόφια την υφή του παλιού μαγαζιού. Μυρίζει στέκι. Έχει δεν έχει δυο βδομάδες ανοιχτό και δεν πέφτει καρφίτσα. Θα επανέλθω με περισσότερα.
Il Capitano, Βεΐκου 107, Κουκάκι, Τ/210-9245645
Στο Loco τρώμε ωραία μεξικάνικα.
Η γνώση μου γι’ αυτή την κουζίνα δεν είναι μεγάλη, όμως τη διαφορά από τις τεξ-μεξ γουρουνιές που κυκλοφορούν στην αθηναϊκή μαρκέτα τη διακρίνει και ο πλέον αδαής. Τάκος να πάρετε οπωσδήποτε με το ψητό μοσχάρι. Από ωμά, τα πάντα. Δροσιά και κάψα σε ίσες δόσεις. Τα εμπανάδας, ήτοι τα κρεατοπιτάκια συνοδεία πίκο ντε γκάλο, και την κεσαντίγια τα ευχαριστήθηκε η πολύ δύσκολη πια στο φαγητό πεντάχρονη Μαρία, η οποία επίσης κατευχαριστήθηκε να αλωνίζει στον πεζόδρομο δίπλα στο μαγαζί, αλλά και τα λεκτικά παιχνίδια με το ευγενέστατο προσωπικό. Καλοφτιαγμένα κοκτέιλ, μαργαρίτες και παλόμες και τα τοιαύτα, ταιριαστά με το φαγητό.
Loco, Καλαμιώτου 15, Αθήνα, Τ/210-3318778
Τα παγωτά της Εύης Παπαδοπούλου. Οι τάρτες της, οι νέες τάρτες της (ιδίως αυτές της pasticceria secca, της ξηρής ζαχαροπλαστικής, που διατηρούνται για καιρό) και όλα τα γλυκά της Εύης Παπαδοπούλου. Δεινή μαστόρισσα, μας θυμίζει το ωραίον και το καλόν στις γλυκές γεύσεις. Ρετρομοντέρνα γλυκίσματα, διαχρονικά, γουστόζικα. Ή, τέλος πάντων, εντελώς του γούστου μου. Ξεχωρίζουν μέσα στις τόσες νυσταλέες μοντερνιές που δεν μπορείς να μνημονεύσεις ούτε πέντε λεπτά μετά την κατανάλωσή τους. Απολαμβάνω και ρεμβάζω: το έξοχο παγωτό με κρητικό ανθότυρο και παντεσπανάκι ποτισμένο σε Άπερολ (πόσο ιταλιάνικο πράγμα αυτό με το «ψωμάκι» και το αλκοόλ), τα κανόλι (μάμα μία) και αυτές τις νέες τάρτες που προανέφερα και οι οποίες είναι από μόνες τους λόγος γιορτής. Έχουμε και λέμε: τάρτα σεμιφρέντο lemon pie, τάρτα d’asporto «Milano» με καρύδια και δαμάσκηνα, «Bologna» με αμύγδαλα και βύσσινα, τάρτα «Taormina» με σοκολατένιο σαμπλέ, γέμιση κανόλι και σεμιφρέντο σοκολάτας. Τρως και χαίρεσαι τις πρώτες γλυκές μέρες του φθινοπώρου.
Le Greche, Σύνταγμα, Μητροπόλεως 16Α , τηλ. 216-7006458 / Ψυχικό, Λυκούργου 2, τηλ. 213-0416299 / Αγία Παρασκευή, Λ. Μεσογείων 456, τηλ. 210-0101617.