Η Αντρέα Αμπρέου είναι μικρή –μόλις 28–, αλλά θαυματουργή. Αν λέει κάτι, έχει βρεθεί στις λίστες του επιδραστικού περιοδικού Granta με τους πιο πολλά υποσχόμενους ισπανόφωνους συγγραφείς και το πρώτο της μυθιστόρημα, Η κοιλιά του γαϊδάρου, γραμμένο στα 25 της, συζητήθηκε στους λογοτεχνικούς κύκλους της Ισπανίας, έπειτα άρχιζε να μεταφράζεται εκτός των συνόρων και πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Carnivora.
Το μυστήριο του τίτλου λύνεται στις πρώτες σελίδες: με τη φράση «κοιλιά του γαϊδάρου» περιγράφουν οι ντόπιοι στα Κανάρια (από όπου κατάγεται η συγγραφέας) τη συγκέντρωση νεφών σε χαμηλό ύψος, και μπορεί κανείς να βρει εδώ διάφορους συμβολισμούς ή απλώς να το δεχτεί ως φολκλόρ – ισχύουν φαντάζομαι και τα δύο. Σε ένα ορεινό χωριό των Καναρίων, λοιπόν, στις αρχές του αιώνα μας μεγαλώνει η δεκάχρονη αφηγήτρια, η ζωή της οποίας περιστρέφεται γύρω από τη φίλη της Ισόρα, ένα κορίτσι ατρόμητο, επιπόλαιο και ατίθασο, διψασμένο για την επικείμενη ενηλικίωση. Σ’ αυτή την προεφηβική φιλία εστιάζεται η νεαρή συγγραφέας για να υφάνει τον μύθο της σεξουαλικής αφύπνισης – διαβάζοντας σκέφτηκα εκείνα τα κορίτσια μιας παλιότερης σουηδικής ταινίας, του Fucking Amal, αλλά εκεί, παρά τις αντιστοιχίες με το μυθιστόρημα, επικρατούσαν οι σιωπές. Εδώ, η Αμπρέου επιτίθεται με λέξεις· ναι, περί επίθεσης πρόκειται, μια λεκτική καταιγίδα στην οποία εντοπίζεται η μεγάλη δύναμη του βιβλίου.
Ασφαλώς τίθεται ένα ερώτημα για τη φυσικότητα της αφήγησης, η αφηγήτρια είναι 10 ετών, ωστόσο στη λογοτεχνία επιτρέπονται τέτοιες συμβάσεις: Η αφέλεια της παιδικής ηλικίας αναμειγνύεται με την ωριμότητα της συγγραφέως και προκύπτει ένας υβριδικός προφορικός λόγος εξαιρετικά τολμηρός, στο όριο της πρόκλησης, μια βρόμικη ποιητικότητα, μέσα από την οποία τελικά αποκαλύπτεται η ψυχοσύνθεση ατόμων σε μετάβαση, η ταραχή και η ανυπομονησία, η έλλειψη ελέγχου του συναισθήματος. Και γύρω απ’ αυτό ξεδιπλώνεται ένας κόσμος τραχύς, παραμελημένος, ο κόσμος μιας άγριας επαρχίας που δεν γνωρίζει από πολιτική ορθότητα. Το μυθιστόρημα
Η κοιλιά του γαϊδάρου είναι ένα προϊόν της εποχής του, της νέας γενιάς που με ορμή ανακαλύπτει τις δυνατότητες του μυθιστορήματος. Διαβάζεται σε δύο απογεύματα και αφήνει μια παράξενη γεύση, κάτι σαν χάδι, κάτι σαν χαστούκι, μια λεπτή ισορροπία.
Η κοιλιά του γαϊδάρου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Carnivora, σε μετάφραση Ασπασίας Καμπύλη.