Θα σας ταξιδέψω σήμερα στη Σαντορίνη περασμένων αιώνων. Η βεντέμα έχει τελειώσει και ο μούστος έχει μπει στα βαρέλια. «Καλά κρασά!», «Κάθε αμπελιά χίλιες ρόες!», οι ευχές δίνουν και παίρνουν. Οι τρυγητάδες γεμίζουν τα καλάθια τους σταφύλια, τους «καμπανούς» (τα ατρύγητα τσαμπιά που έμεναν στο αμπέλι μετά τη βεντέμα), και φεύγουν ευχαριστημένοι. Η μεγάλη γιορτή της βεντέμας τελείωσε. Οι κάναβες κλείνουν. Παραμένουν κλειστές μέχρι τις 22 Οκτωβρίου, του Αγίου Αβερκίου ανήμερα, τον οποίο, λόγω της σύμπτωσης των ημερομηνιών, οι Σαντορινιοί θεωρούν προστάτη των κρασιών τους. Τότε οι ιδιοκτήτες της κάναβας, αφού πρώτα σταυρώσουν με κλωναράκια βασιλικού από την εκκλησία τις άφουρες, δοκιμάζουν τα κρασιά! Να λοιπόν μία ακόμα ευκαιρία για γλέντι. Στρωμένα τα τραπέζια με λογής λογής μεζέδες, με νοστιμότερο τα παστά ορτύκια. Να τα όργανα, να τα τραγούδια, να οι χοροί! Όλοι πρέπει να γλεντήσουν και να μεθύσουν με τα καινούργια κρασιά, σπονδή στη ζωή, που παρά τις δυσκολίες είχε πάντα χαραμάδες χαράς και διαφυγής.
Τέτοια ωραία έθιμα είναι κρίμα να χάνονται και να ξεχνιούνται από τους νεότερους. Έτσι η Θηραϊκή Εταιρεία Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών και η Εστία Πύργου Καλλίστης πήραν για δεύτερη χρονιά μετά το 2021 την πρωτοβουλία να διοργανώσουν και φέτος γευστική δοκιμή της νέας σοδειάς, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Αβερκίου, την Κυριακή 22 Οκτωβρίου. Δηλωμένοι φανατικοί του νησιού και των κρασιών, φίλοι με όλους τους καλούς παραγωγούς, ήμαστε φυσικά εκεί!
Όχι, δεν επισκεφτήκαμε και τα 15 συμμετέχοντα οινοποιεία και τη μία ζυθοποιία, δεν θα ήταν άλλωστε δυνατόν σε ένα απόγευμα. Οι αγαπητοί φίλοι των οινοποιείων, όμως, συγκέντρωσαν νέες και παλιότερες σοδειές στο φιλόξενο και ιστορικό οινοποιείο του Γιάννη Ρούσσου και μας υποδέχθηκαν με ανοιχτές αγκάλες (και φιάλες!). Ομολογώ ότι ήταν μια δοκιμή εντελώς διαφορετική από οποιαδήποτε άλλη, μια δύσκολη, απαιτητική δοκιμή. Έχω πει κι άλλες φορές πως τα κρασιά του θηραϊκού αμπελώνα δεν είναι εύκολα για αναίτια τσουγκρίσματα που δεν αφήνουν περιθώρια εμβάθυνσης. Πόσω μάλλον όταν τα δοκιμάζεις σε πρώιμο στάδιο. Όταν ο χρόνος παλεύει ακόμα σε ηφαιστειακά αλώνια να δαμάσει το ατίθασο κρασί και τίποτα δεν έχει κριθεί. Η θηραϊκή γη, ο αυτόρριζος προφυλλοξηρικός αμπελώνας, ο πανδαμάτωρ ήλιος, οι σημάντορες άνεμοι, το πεισματάρικο, ατίθασο Ασύρτικο, η σιωπηλή θάλασσα υποδηλώνουν την παρουσία τους σε αυτή τη φάση, πριν τελικά ενώσουν αρμονικά τις δυνάμεις τους σε ένα μοναδικό αποτέλεσμα μπροστά στο οποίο υποκλίνονται οι απανταχού οινολάτρες.
Τα κρασιά δεν έχουν λαμπικάρει ακόμα. Πίσω από μια θολερότητα κρύβουν υποσχέσεις που θα εκπληρωθούν σταδιακά. Οι πρώτες σε λίγους μήνες, άλλες σε λίγα χρόνια και οι ωραιότερες σε πολλά. Γιατί τα σαντορινιά κρασιά είναι μακροχρόνιων υποσχέσεων, ώστε να κρατούν το οινικό ενδιαφέρον πάντα σε εγρήγορση.
Στη γιορτή, όπου συμμετείχε σύσσωμη η θηραϊκή κοινότητα, ακούσαμε παραδοσιακές μουσικές και τον οινολόγο Νίκο Βαρβαρήγο να λέει τα τραγούδια του τρύγου, γευτήκαμε μεζέδες από τους καλύτερους μαγείρους, σφίξαμε χέρια με παλιούς φίλους. Ας είναι καλά όλοι οι διοργανωτές που δημιουργούν ευκαιρίες να βρεθούμε στη Σαντορίνη!
Στη γιορτή συμμετείχαν τα οινοποιεία: Anhydrous Winery, Gaia Wines, Οινοποιία Μπουτάρη, Kasteli Wines, Κτήμα Αργυρού, Κάναβα Ρούσσου, Κτήμα Σιγάλα, Οινοποιείο Κουτσογιαννόπουλου, Μικρά Θήρα, Οινοποιείο Α. Καραμολέγκου, Οινοποιία Γαβαλά, Οινοποιείο Πάρις, Οινοποιείο Χατζηδάκη, Santo Wines, Οινοποιείο Βενετσάνος, καθώς και η Ζυθοποιία Φτέλος.