Οδεύοντας προς τις μικρές ενδοχώρες του βαθέος άστεως, όσα ανοίγονται στο βλέμμα φέρουν και μια δόση μυστηρίου. Μυστηριώδης είναι η αποκωδικοποίηση της αστικής Αθήνας, κοπιώδης η καταγραφή της, φευγαλέα η αποτύπωσή της. Είχα προορισμό τις μικρές παράλληλες οδούς Δάμωνος και Φιντίου, που φέρουν με τρόπο γοητευτικής ονοματοδοσίας τα ονόματα των αχώριστων φίλων. Αν κινηθείτε με το αυτοκίνητο θα διασχίσετε το αστικό βουλεβάρτο της 3ης Σεπτεμβρίου, που είναι γεμάτο με παλαιοαθηναϊκές πολυκατοικίες από την περίοδο της ακμής, 1935-1965. Οταν φτάσετε στην Αγίου Μελετίου, θα στρίψετε αριστερά και μετά αμέσως δεξιά, που είναι και η μόνη επιλογή. Βρίσκεστε ήδη στην οδό Μοσχονησίων. Είμαστε δηλαδή στην καρδιά μιας αστικής γειτονιάς, και όσα –λίγα– αρχοντόσπιτα με εκλεκτικιστική πρόσοψη έχουν διασωθεί στη Μοσχονησίων πολλά έχουν να μας πουν για το ποιοι κατοίκησαν αυτούς τους δρόμους.
Αλλά προορισμός, όπως αναφέρθηκε ήδη, είναι οι μικρές οδοί Δάμωνος και Φιντίου. Θα οδηγηθούμε μέσω της Μοσχονησίων προς την οδό Λευκωσίας, αφού περάσουμε το όριο της οδού Λέλας Καραγιάννη. Η Λευκωσίας θα μας φιλοδωρήσει με τη δική της αύρα, καθώς διασχίζουμε έναν ακόμη ωραίο δρόμο, βαθύσκιωτο και παλαιόθεν μεσοαστικό. Μπορούμε να προχωρήσουμε έως την Κνωσσού και να περάσουμε, δηλαδή, από το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα. Βρισκόμαστε κάτω από την πλατεία Καλλιγά, σε έναν πυκνό ιστό με πυκνή κατοίκηση ήδη από το 1925-1930. Εκεί γύρω θα αφήσουμε το αυτοκίνητο ή αν είμαστε με τα πόδια ή με ποδήλατο ακόμη καλύτερα, ώστε να απολαμβάνουμε τη σταδιακή ώσμωση με το περιβάλλον και την ατμόσφαιρα. Από κάτω, στα αριστερά μας εκτείνονται οι οδοί Φιντίου (πρώτα) και Δάμωνος κατά μήκος δύο οικοδομικών τετραγώνων που ορίζονται από τις οδούς Φολεγάνδρου, Ολυμπίας και Πολυμήτου. Στη γωνία Δάμωνος και Ολυμπίας ένα διώροφο του Μεσοπολέμου επισκευάζεται και αν σταθείτε να το δείτε προσέξτε την απέναντι αρ ντεκό εξώθυρα στον αριθμό 40 της Ολυμπίας. Ομως, αυτό που κρατάει τον διαβάτη στην περιοχή είναι τα διώροφα της δεκαετίας του 1930 που σώζονται σε βαθμό τέτοιο ώστε να μπορούμε να αναπλάσουμε με τη φαντασία τη γειτονιά όταν συμπληρώθηκε η οικοδόμησή της. Ιδιαίτερης γοητείας η θέαση της οδού Φιντίου από την απέναντι γωνία Φολεγάνδρου και Αγίας Παρασκευής, από όπου μπορεί κανείς να νιώσει την ποιότητα και την ατμόσφαιρα του συνοικιακού πρώιμου μοντερνισμού.
Πολλά από τα σπίτια κατοικούνται, όχι όλα, αλλά η γενική αίσθηση είναι αυτή της μεσοαστικής συνοχής των προηγούμενων δεκαετιών. Υπάρχουν και αξιοπρόσεκτα δείγματα πολυκατοικιών, όπως οι δύο που βρίσκονται διαγωνίως Φιντίου και Ολυμπίας, η μία με το θερμό, καστανό αρτιφισιέλ και η άλλη με ωραία δουλεμένο μεταπολεμικό μοντερνισμό (και είσοδο στην Ολυμπίας 35). Στις οδούς Δάμωνος και Φιντίου αξίζει να φωτογραφίσει κανείς τα αρ ντεκό θυρώματα (Δάμωνος 15, Φιντίου 28 κ.ά.) και να αφεθεί στην πρωτογενή αυθεντικότητα της παλιάς, αστικής Αθήνας. Εκεί, με ολόγυρα τα διώροφα του Μεσοπολέμου, αισθάνεται κανείς τις δυνατότητες επαναφοράς αυτής της συνοικίας, όπου το μέτρο και η κλίμακα της γειτονιάς επιβιώνουν ακόμη. Πολλά αλλάζουν. Η πολυκατοικία της Δάμωνος 5 έχει αδειάσει όλη, πιο πάνω στην Πατησίων, απέναντι από το φανάρι της Κνωσσού, το μεσοπολεμικό διώροφο έχει επίσης αδειάσει και πωλείται ολόκληρο με άγνωστο το μέλλον του.