Ο ασκός άνοιξε και τα χυδαία σχόλια, το δηλητήριο από το κουκούλι προστασίας των θυτών, ο δεύτερος βιασμός της έκθεσης δεν θα φιμώσει τις γυναίκες που αποφάσισαν να μιλήσουν. Η Σοφία Μπεκατώρου έκανε την ηρωική αρχή ενάντια στο δικό της (αθλητικό) ισχυρό κατεστημένο, και παλαιότερες ιστορίες (οι 100 καταγγελίες κατά του καθηγητή Γεωλογίας στο ΑΠΘ και οι 11 κατά του καθηγητή Γυναικολογίας στο ΤΕΙ Μαιευτικής Σίνδου) ήρθαν ξανά στο φως, ενώ άρχισαν να ξεδιπλώνονται νέες. Το ελληνικό #MeToo ή #ExposeYourPig είναι σε πλήρη εξέλιξη. Δεν θα αποκαλυφθεί όλο το σώμα του φρικαλέου παγόβουνου, ωστόσο ακόμη και μια διακριτή αύξηση του ορατού μέρους του αποτελεί νίκη.
Μια νίκη ύστερα από μια τιτάνια, εξουθενωτική μάχη ενάντια στη συντριπτική ροπή του πατριαρχικού ανδροκρατούμενου κόσμου, να μην προκαλείται καμία ρωγμή στα κελύφη των εξουσιαστικών σεξιστικών στερεοτύπων του.
Στην Ελλάδα διαπράττονται περίπου 4.000 βιασμοί ετησίως, από τους οποίους μόνο το 6%-8% καταγγέλλεται – από ντροπή, από τον φόβο του στιγματισμού, της διαπόμπευσης, των εξευτελιστικών διαδικασιών κατά τη διερεύνηση της καταγγελίας, αλλά και λόγω ενός πολύ ισχυρού εσωτερικού εχθρού, της αυτοπαγίδευσης στην ενοχή, γέννημα της καταπίεσης αιώνων… Εξ αυτών μόνο το 16% φτάνει στο δικαστήριο. Από τις καταγγέλλουσες παρενόχληση σε περιβάλλον εργασίας, το 85% απολύεται ή παραιτείται (αλλάζει τμήμα στο Δημόσιο), ενώ ο θύτης, συνήθως ιεραρχικά ανώτερος, δεν υφίσταται καμία επίπτωση. Στη Σουηδία, τη χώρα με το υψηλότερο ευρωπαϊκό ποσοστό καταγγελιών για βιασμό (δηλώνονται 15 την ημέρα), μόνο το 13% καταλήγει στα δικαστήρια και εξ αυτών μόλις το 10% σε καταδίκη. Στις ΗΠΑ, όπου στη λίστα του FBI ο βιασμός είναι το πιο σοβαρό έγκλημα μετά τον φόνο, μόνο το 5% των δραστών που οδηγούνται στα δικαστήρια κρίνεται ένοχο και μόλις το 3% φυλακίζεται.
Ο βιασμός, η απόπειρα βιασμού, οι ασελγείς πράξεις αποτελούν μέσο άσκησης εξουσίας, υποδούλωσης του «αδυνάτου» – πώς αλλιώς να εξηγηθούν τα δραματικά ποσοστά ακόμη και σε χώρες όπου δεν κυριαρχεί η σεξουαλική πείνα; Γι’ αυτό είναι τόσο σημαντικές οι αποκαλύψεις Μπεκατώρου, Κακλαμανάκη και υπολοίπων· διότι συνιστούν κρίσιμες άκρες του νήματος ξεθεμελίωσης ενός συστήματος που όχι μόνο θεωρεί τον βιασμό ζήτημα σκοτεινό και διφορούμενο, αλλά και αποδέχεται τις ανισότητες των φύλων, τη βία, την ωμή επιβολή ισχύος, τις αβύσσους των οδυνηρών σχέσεων εξουσίας.