Τελικά, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ «σύρθηκε» από τις αριστερές συνιστώσες σε μια δήλωση συμπαράστασης προς τον κατά συρροήν δολοφόνο Δ. Κουφοντίνα. Πριν από λίγες ημέρες κράτησε αποστάσεις από ανάλογες δηλώσεις συμπαράστασης βουλευτών του κόμματος, γιατί γνώριζε πως η μεγάλη πλειονότητα των ψηφοφόρων της δεν κατανοεί τις ευαισθησίες του σκληρού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην «επαναστατική βία». Συγχρόνως, είναι βέβαιο πως παρόμοιες δηλώσεις αποκόπτουν τον ΣΥΡΙΖΑ από τη μεγάλη δεξαμενή των κεντροαριστερών ψηφοφόρων. Απευθύνονται στην περιθωριακή Αριστερά και στους παροπλισμένους –κυριολεκτικά– συντρόφους. Τελικά, από αυτήν την παρέμβαση-συμπαράσταση φαίνεται πως το ισοζύγιο κέρδους/οφέλους θα αποβεί αρνητικό για τον Αλ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του.
Είναι προφανές πως ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να καταστήσει την κυβέρνηση μέρος του προβλήματος. Να της επιρρίψει ευθύνες για οτιδήποτε συμβεί στον απεργό πείνας. Είναι ευνόητο πως η κυβέρνηση πρέπει να μείνει έξω από την υπόθεση για δύο λόγους:
1. Για λόγους αρχής. Το δημοκρατικό πολίτευμα δεν εκβιάζεται από κανένα. Πολύ δε περισσότερο από έναν αμετανόητο δολοφόνο. Λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο των νόμων και των θεσμών που ψηφίζουν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Αν κάποιος αισθάνεται πως αδικείται, υπάρχουν οι εγγυήσεις του κράτους δικαίου για να αναζητήσει το δίκιο του. Συνεπώς, εκβιαστικές συμπεριφορές δεν μπορεί να γίνουν ανεκτές, πολύ δε περισσότερο δεν επιτρέπεται να αποβούν και αποτελεσματικές. Τότε δημιουργείται ένα προηγούμενο που μπορεί να οδηγήσει σε υποβάθμιση των θεσμών και ευτελισμό του πολιτεύματος.
2. Για πολιτικούς λόγους η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν πρέπει να ενδώσει. Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αποδοκιμάζει ριζικά την τρομοκρατία και τους τρομοκράτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα κοινό –μικρό είναι αλήθεια– που τους βλέπει με κατανόηση. Τους αναγνωρίζει πως έχουν ιδανικά. Η Νέα Δημοκρατία όμως δεν απευθύνεται σε ιδεολογικές σέχτες. Απευθύνεται σε εθνικό ακροατήριο που καταδικάζει κάθε μορφής τρομοκρατική δραστηριότητα, πολύ δε περισσότερο τις ειδεχθείς δολοφονίες.
Πιθανόν η πίεση που θα ασκήσει η ριζοσπαστική και η επαναστατική Αριστερά τις επόμενες ημέρες προς την κυβέρνηση να αυξηθεί, καθώς υποστηρίζουν έναν «εν όπλοις» σύντροφο. Παραστρατημένο μεν, σύντροφο δε. Εχουν τα ίδια ιδανικά, διαφέρουν τα μέσα. Θέλω να πιστεύω πως η κυβέρνηση με τη στάση της θα τιμήσει το δημοκρατικό πολίτευμά μας.