Στα όρια της ψυχικής και οικονομικής εξάντλησης οι περισσότεροι, έχουμε ανάγκη την αισιοδοξία όσο και το εμβόλιο ή τα άφαντα φάρμακα. Εχουμε ανάγκη να πιστέψουμε ότι θα τελειώσει γρήγορα ο εφιάλτης που γεμίζει τις εντατικές κι αδειάζει τη ζωή μας, σαδιστικά αδιάφορος για τα μέτρα που εξαγγέλλονται με μονότονα πατερναλιστικό και αυτοϋμνητικό ύφος. Επί έναν ολόκληρο χρόνο, η ανάγκη της θετικής σκέψης υπαγόρευε ακόμα και την ευπιστία. Αλλά τα αποθέματά της τελείωσαν. Το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, κι ας μην παρανοιάζονται γι’ αυτά τα ευρήματα όσοι είναι προσηλωμένοι στην πρόθεση ψήφου και στην ψαλίδα.
Για καιρό πιέζαμε τον εαυτό μας να κατανοεί, να συγχωρεί, να βλέπει σχέδιο εκεί όπου υπήρχε εκνευριστική προχειρότητα, και επάρκεια εκεί όπου υπήρχε ερασιτεχνισμός. Να βλέπει ειλικρίνεια εκεί όπου υπήρχε δημοκοπική δημιουργική λογιστική. Και ευήκοα ώτα εκεί όπου μόνο αλαζονεία υπήρχε – και συνεχίζει να υπάρχει και να άρχει.
Με τη συμπεριφορά της η κυβέρνηση βιάστηκε να εξανεμίσει το κεφάλαιο εμπιστοσύνης που της χάρισαν απλόχερα οι πολίτες. Πολλοί έπεισαν τον εαυτό τους να πει «δε βαριέσαι» ακόμα και για φαινόμενα τύπου Πάρνηθας και Ικαρίας, ή κατεπείγοντος εμβολιασμού από παρακαμπτηρίους με την πινακίδα «ξέρεις ποιος είμ’ εγώ ρε». Αλλοι πάλι φάνηκαν πρόθυμοι να κατανοήσουν ακόμα και την ακατανόητη διενέργεια των τεστ με κριτήριο τις περιστασιακές επικοινωνιακές βλέψεις της κυβέρνησης παρά την ανάγκη των επιστημόνων να έχουν όσο το δυνατόν σαφέστερη εικόνα της πραγματικής κατάστασης.
Και είναι κρίμα, γιατί αυτό μείωσε την πειστικότητα της επιτροπής των εμπειρογνωμόνων. Και δεν εννοώ της καθαυτό κυβερνητικής επιτροπής, των υπουργείων και των υπηρεσιών, αυτή ποτέ δεν έπειθε ιδιαίτερα, αλλά της ανεξάρτητης. Τα πρακτικά των συνεδριάσεών της παραμένουν απόρρητα, αλλά οι φήμες για τις –άγονες ωστόσο– αντιρρήσεις της ως προς την εφαρμοζόμενη πολιτική έπαψαν να είναι απλώς φήμες.
Στους πλέον αισιόδοξους συγκαταλέγεται –ίσως λόγω αξιώματος– ο κ. Κ. Μητσοτάκης. «Αρχές καλοκαιριού θα ξεπεράσουμε οριστικά την κρίση», είπε στη διαδικτυακή συζήτηση του ΕΛΚ. Μια επίσκεψη στο «Αγία Ολγα», στο Αττικόν, στο Κρατικό της Νίκαιας, αλλά χωρίς κάμερες και υπηρετικούς συνοδούς, θα τον έπειθε ότι το αντιιικό καλοκαίρι μάλλον δεν θα έρθει ούτε Ιούνιο ούτε Ιούλιο. Δεν αποκτάς ΜΕΘ επειδή κολλάς με σελοτέιπ ένα χαρτί στην παλιά πόρτα. Θέλει και προσωπικό. Η πρόσληψη του οποίου ακόμη αναμένεται.