Αυτό που η Θεοδώρα Τζάκρη προκάλεσε στο κόμμα της δεν θα μπορούσαν να το είχαν συλλάβει τόσο καίρια οι αντίπαλοί του. Η αναπληρώτρια τομεάρχης Εσωτερικών, που έχει την αρμοδιότητα για τους αποδήμους, είχε μάλλον ξεχάσει τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ για τη (μη) διευκόλυνση της ψήφου των εκτός Επικράτειας εκλογέων. Ή νόμιζε ότι τις έχουν ξεχάσει οι άλλοι.
Η λύση θα ήταν εξαρχής απλή: Οποιος είναι ήδη εγγεγραμμένος στους εκλογικούς καταλόγους μπορεί να ψηφίσει από τον τόπο κατοικίας του, με επιστολή. Η λύση αυτή δεν θα οδηγούσε ούτε σε «αλλοίωση» του εκλογικού σώματος ούτε σε άλλα τέρατα που είχε θέσει σε κυκλοφορία ο ΣΥΡΙΖΑ – όπως αυτά που έγραφαν τα κομματικά έντυπα, για τους «ακροδεξιούς της Αστόριας» που ψηφίζουν Τραμπ και καραδοκούν για να αλώσουν τη δημοκρατική Αθήνα.
⇒ Διαβάστε επίσης: Η ψήφος των αποδήμων δεν θα έπρεπε να διχάζει
Η αξιωματική αντιπολίτευση, όμως, δεν ήθελε την απλή –και συνταγματικώς ορθή– λύση. Ζητούσε «κριτήρια». Δηλαδή εμπόδια, προκειμένου να αποθαρρυνθούν οι Ελληνες πολίτες, όταν βρεθούν αντιμέτωποι με τη γραφειοκρατία που θα απαιτεί από εκείνους να αποδείξουν ότι είναι όντως Ελληνες πολίτες. Γιατί τόσος κόπος; Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε πρώτος υπό την επήρεια των θεωριών συνωμοσίας που εκπορεύονταν από τον χώρο του, ότι η Δεξιά επιδιώκει να «τσιμεντώσει» μια εκλογική βάση, με επείσακτους ψηφοφόρους – παρότι πρόκειται για ψηφοφόρους που μπορούν, αν βρίσκονται την ημέρα των εκλογών στην Ελλάδα, να ψηφίσουν με απλή επίδειξη της αστυνομικής τους ταυτότητας.
Σαν ανυποψίαστη –ανέγγιχτη από τα ρεύματα της συριζαϊκής καχυποψίας– η Τζάκρη υποσχέθηκε την άρση των εμποδίων που το κόμμα της είχε απαιτήσει. Δεν φταίει, βέβαια, μόνον ο ΣΥΡΙΖΑ. Η μισή ευθύνη πέφτει στην κυβέρνηση, που συμβιβάστηκε με μια φόρμουλα αμφίβολης συνταγματικότητας, προσυπογράφοντας δυσανάλογα βάρη στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανταποκρίθηκε στις πολιτικές παρενέργειες εκείνου του στρεβλού συμβιβασμού: ανταποκρίθηκε στις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει το πλέγμα των «κριτηρίων», τώρα που επιχειρείται η εφαρμογή του μέσω της πλατφόρμας του υπουργείου, για να συγκροτηθούν οι υβριδικοί κατάλογοι εξωτερικού.
Απάντηση στις ίδιες αντιδράσεις είναι και ο ελιγμός του υπουργού Εσωτερικών, που εκμεταλλεύθηκε την αυτοκαταστροφική σπουδή της Τζάκρη για να προτείνει κατάργηση των περιορισμών της ψήφου στη Βουλή. Δεν την προτείνει επειδή ελπίζει ότι θα ψηφιστεί. Την προτείνει για να δείξει στο ειδικό εκλογικό ακροατήριο που δυσανασχετεί, ποιος ευθύνεται για τον παραγκωνισμό του.
Ναι, η Τζάκρη εξέθεσε το κόμμα της. Αλλά στο τέλος εκτίθεται όλο το πολιτικό σύστημα που, αντί να σεβαστεί την ισότητα της ψήφου, τη βραχυκύκλωσε. Και που τώρα δικαιώνει όσους έλεγαν πέρυσι ότι οι πατέντες με το Σύνταγμα δεν μπορεί παρά να σκάσουν στα χέρια των εμπνευστών τους.