Στις 14 Ιουλίου 1948, έγινε απόπειρα δολοφονίας του γραμματέα του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Παλμίρο Τολιάτι. Ο Τολιάτι, πέραν όλων των άλλων, ήταν άριστος γνώστης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και της λατινικής. Οταν τον επισκέφθηκε στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν ο μεγάλος πολιτικός αντίπαλός του, ο χριστιανοδημοκράτης Ντε Γκάσπερι, οι δύο άνδρες συνομίλησαν στα λατινικά για να μην καταλάβουν οι παριστάμενοι τι έλεγαν. Οπως αποκάλυψε αργότερα ο Τολιάτι, συμφώνησαν, στη λατινική, πως έπρεπε να διασώσουν την εθνική ενότητα και τη δημοκρατική πορεία της χώρας τους.
Καθ’ υπερβολήν, η κλασική παιδεία έσωσε την Ιταλία από το χείλος του εμφυλίου το 1948. Ρίχνοντας μια ματιά στη βιβλιοθήκη μου, είδα πόσοι Ελληνες πολιτικοί ήταν εφοδιασμένοι με την κλασική παιδεία. Αρχίζοντας από τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που μετέγγραψε τον Θουκυδίδη στην καθομιλουμένη, περνώντας μέσα από τα έργα του Κωνσταντίνου Τσάτσου, του Γρηγόρη Κασιμάτη, του Ηλία Ηλιού, του Ευάγγελου Παπανούτσου, του Λουκή Ακρίτα και καταλήγοντας στον πολυγραφότατο διανοούμενο Παναγιώτη Κανελλόπουλο με το μνημειώδες έργο του «Η Ιστορία του ευρωπαϊκού πνεύματος». Ολοι αυτοί, και πολλοί άλλοι, με τον διττό ρόλο τους κόσμησαν τη Βουλή των Ελλήνων. Σήμερα, που οι κλασικές σπουδές βρίσκονται υπό διωγμόν, δεν υπάρχουν στην πατρίδα μας φωνές τέτοιου βεληνεκούς που θα τις υπερασπιστούν από την επέλαση της πολιτικής κορεκτίλας. Ομως αυτή η νέα δυστοπική κατάσταση που διαμορφώνεται κυρίως στην ανατολική ακτή των ΗΠΑ και κινδυνεύει να κατακλύσει και τον υπόλοιπο κόσμο, δίνει μιαν ανεπανάληπτη ευκαιρία στην Ελλάδα. Να καταστεί το παγκόσμιο κέντρο των κλασικών σπουδών. Να οργανώσει με σοβαρότητα ένα πανεπιστημιακό ίδρυμα, με καθηγητές παγκοσμίου κύρους, που θα διασώσουν την ευρωπαϊκή κληρονομιά από τους «βάρβαρους» του πολιτικώς ορθού. Μια παγκόσμια ακαδημία μελέτης και διδαχής της αρχαίας ελληνικής και ρωμαϊκής ιστορίας και γλώσσας.
Δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις προέρχονται και ευδοκιμούν σε μια χώρα με ζωή μόλις δυόμισι αιώνων, χωρίς ιστορικό βάθος και, ως εκ τούτου, χωρίς επίγνωση του δεσμού που συνδέει όλες τις σύγχρονες επιστήμες με τον αρχαίο κόσμο τον οποίο θέλουν να ρίξουν στο πυρ το εξώτερον.
Αν ο Τολιάτι με τον Ντε Γκάσπερι δεν επέλεγαν στον θάλαμο του νοσοκομείου, για την κρυφή τους συνεννόηση, τη λατινική γλώσσα, εξίσου καλά θα συνεννοούνταν μιλώντας τα αρχαία ελληνικά.