Πελώρια κύματα σκάνε ακατάπαυστα πάνω του σαν ριπές πολυβόλου. Ερχονται ρυθμικά το ένα μετά τ’ άλλο, στην αρχή το γονατίζουν, πριν προλάβει να ορθωθεί το ξαναρίχνουν, ώσπου, ένα κύμα ακόμη, «στην ορμή του, καταποντίζει μεμιάς το κούφιο το κορμί του». Τα υγειονομικά συστήματα των περισσότερων ανεπτυγμένων χωρών είναι περίπου σαν τον βράχο του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη. Κατάκοπα από τα αλλεπάλληλα κύματα του SΑRS-CoV-2 και αποδυναμωμένα από τις απουσίες του προσωπικού λόγω ασθενείας, «δεν προσφέρουν πλέον σε όλους τους νοσηλευομένους το ίδιο επίπεδο περίθαλψης». Το παραδέχθηκε η πρόεδρος της Αμερικανικής Ενωσης Νοσηλευτών ΜΕΘ Αμάντα Μπέτενκορτ. «Το εξουθενωμένο υγειονομικό προσωπικό είναι από τις ζοφερότερες παραμέτρους της πανδημίας. Οποιαδήποτε σύγκριση με τα παρελθόντα κύματα είναι παραπλανητική. Η επιβάρυνση είναι αθροιστική. Τα νοσοκομεία έχουν να διαχειριστούν όχι μόνο την “Ομικρον”, αλλά και τις σωρευτικές συνέπειες κάθε προηγούμενης παραλλαγής, κάθε προηγούμενου προβλήματος». Ηχεί πολλαπλασιαστικά για την Ελλάδα με τις χρόνιες ανεπάρκειες και τον αναλογικά υψηλότατο αριθμό θανάτων. Και η πίεση ακόμη δεν υποχωρεί.
Στην κορύφωση του τρίτου κύματος πέρυσι τον Απρίλιο οι ημερήσιοι θάνατοι άγγιξαν τους 104, οι διασωληνωμένοι τους 837, οι ημερήσιες εισαγωγές στα νοσοκομεία τις 550· στην κορύφωση της «Δέλτα» τον Δεκέμβριο οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 130, 700 και 380. Σήμερα και πάλι οι ημερήσιοι θάνατοι ξεπέρασαν τους 100, οι διασωληνωμένοι τους 680, οι ημερήσιες εισαγωγές τις 550.
Η «Ομικρον» έχει τροποποιήσει πολλές πανδημικές παραμέτρους, όμως όχι ακόμη την καθημερινότητα των υγειονομικών. Η εξωνοσοκομειακή βεβιασμένη επιστροφή στην κανονικότητα δεν εισέβαλε στα ΕΣΥ. Ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου έχουν βελτιωθεί οι σκληροί δείκτες, καταγράφονται υπερπλήρεις ΜΕΘ, νοσηλείες διασωληνωμένων σε απλές κλίνες, εξυπηρέτηση ασθενών από γιατρούς μη σχετικών ειδικοτήτων, μακριές αναμονές.
Είναι πιθανόν η «Ομικρον» να χαλαρώσει τη μέγγενη με την ίδια ταχύτητα που έσφιξε τη λαβή της στα υγειονομικά συστήματα, όμως οι επαγγελματίες υγείας σε προβληματικά ΕΣΥ δεν βλέπουν παραδείσους πίσω από την κορυφή της. Μόνο παρατεταμένες συνέπειες, αβεβαιότητες και ασύμμετρες καμπύλες – τώρα μετασχηματίζονται σε παροδικές ή μονιμότερες πληγές. Και από εμάς. Με τις πράξεις μας καθορίζουμε τον χρόνο παραμονής στα χαμηλά βαρομετρικά, το σημείο προσγείωσης και την κατάσταση όλων όταν πατήσουμε στη γη.