Κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει σε σχέση με το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τα ΑΕΙ είναι οι διατάξεις που καθιερώνουν το προφανές, σήμερα, 40 χρόνια μετά τον πρώτο μεταπολιτευτικό νόμο πλαίσιο (τον 1268, επί ΠΑΣΟΚ). Μία εξ αυτών ορίζει πως πλέον, μετά την πιθανή ψήφιση του νομοσχεδίου, δεν θα επιτρέπεται κάποιος να καταλάβει θέση καθηγητή στο πανεπιστήμιο από το οποίο θα έχει πάρει το πτυχίο του, και στο ίδιο θα έχει κάνει το μεταπτυχιακό του και το διδακτορικό του, εάν δεν έχουν περάσει πέντε χρόνια. Οπως εξηγεί στην αιτιολογική έκθεση το υπουργείο Παιδείας, ο περιορισμός που εισάγεται αποσκοπεί στην ενίσχυση της αξιοκρατίας και της διαφάνειας στην επιλογή των νέων μελών ΔΕΠ, με έμφαση στην καταπολέμηση της ακαδημαϊκής «ενδογαμίας».
Μία ακόμη σχετική διάταξη προβλέπει ότι ικανό μέρος του έργου που καταθέτουν οι υποψήφιοι καθηγητές για να αξιολογηθούν πρέπει να έχει συντελεστεί κατά τα τελευταία πέντε έτη πριν από την υποβολή της αίτησης για τη θέση.
Δηλαδή μέχρι τώρα είχαμε περιπτώσεις που καθηγητές έπαιρναν από το… χέρι φοιτητές τους και –αφού τους αξιοποιούσαν δίπλα τους για όλες τις ακαδημαϊκές δουλειές–, τους οδηγούσαν ενώπιον ενός εκλεκτορικού σώματος (φιλικού;) που τους έχριζε πανεπιστημιακούς. Οι φοιτητές αυτοί δεν «έκλεβαν» απαραίτητα τη θέση από κάποιον άλλο, ωστόσο ακόμη κι έτσι είναι αδιανόητο ένας επιστήμονας να μην έχει ζυμωθεί σε ένα διαφορετικό ακαδημαϊκό περιβάλλον πριν διοριστεί καθηγητής στο πανεπιστήμιό του.
Παράδοξο είναι που έως τώρα καμία πανεπιστημιακή οντότητα, θεσμικά δεν έχει στηλιτεύσει το φαινόμενο της ακαδημαϊκής «ενδογαμίας» και δεν είχε ζητήσει να αλλάξει. Οπως είναι παράδοξο και ότι το υπουργείο Παιδείας έρχεται να υποδείξει στους πανεπιστημιακούς ότι το έργο ενός προς αξιολόγηση υποψηφίου πρέπει να είναι πρόσφατο! Δηλαδή, αράχνες κρύβονται μέσα σε φακέλους υποψηφίων;
Η νομοθέτηση του προφανούς αποτελεί παραδοχή των παθογενειών που επί δεκαετίες δεν είχαν αντιμετωπιστεί. Είναι προφανές πως η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας εκθέτει τους πανεπιστημιακούς υποδεικνύοντάς τους προφανείς πρακτικές που ισχύουν διεθνώς.
Τα συγχαρητήρια διπλά: Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που πρότεινε τη ρύθμιση και στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας που την υιοθέτησε.