Πίσω από τις πολιτικές υπάρχουν άνθρωποι, θα λέγαμε, παραφράζοντας τη δημοφιλή ρήση με τους «αριθμούς». Κι αυτό γιατί μετά τη δημόσια τοποθέτηση του πρωθυπουργού στο θέμα του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών προκλήθηκε αναταραχή. Οχι ότι δεν υπέβοσκε, αλλά η επικείμενη νομοθέτηση κάνει τους κραδασμούς περισσότερο ορατούς. Από τη θέση που θα πάρουν ορισμένοι βουλευτές της Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά. Δεν είναι μόνο ποιοι θα ψηφίσουν υπέρ του νομοσχεδίου και ποιοι θα διαφοροποιηθούν ή θα απόσχουν· ποιοι θα αντιδράσουν στην κομματική πειθαρχία· ποιοι επικαλούνται ή εκμεταλλεύονται τα εσωκομματικά για να καλύψουν την αμηχανία ή την άρνησή τους· ποιοι είναι όμηροι και θεράποντες συντηρητικού ακροατηρίου· αν η Κεντροδεξιά, εν προκειμένω, καταλαμβάνει εδάφη που ανήκουν στην Κεντροαριστερά, κ.ο.κ. Δημιουργήθηκε ένα αξιοπρόσεκτο γαϊτανάκι συμπεριφορών και αντιδράσεων, που είτε «εργαλειοποιούν» είτε ξορκίζουν ένα ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το οποίο μπορεί να μην είναι πρώτο στην ιεράρχηση των προβλημάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία, είναι όμως κρίσιμο. «Αφορά κάποιους συμπολίτες μας πάρα πολύ», όπως τόνισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Η δημόσια συζήτηση άνοιξε, πάντως, επισήμως. Οταν προσωπικότητες υψηλού θεσμικού βάρους, όπως ο πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί, εκφράζουν θέσεις και αντιθέσεις, πυρηνικές ή έκκεντρες (γιατί ως αντιπολίτευση «πρέπει» κάτι να πουν, για να μη μοιάζει ότι, απλώς, «δένουν τα κορδόνια της Ν.Δ.»), η κοινωνία επηρεάζεται. Οι πολίτες ακούν και κρίνουν. Διχάζονται, διαφωνούν, συμφωνούν, όμως, αναγκαστικά, αναρωτιούνται, ακόμη κι όταν φαίνεται ότι παραμένουν αμετακίνητοι.
Μπορεί «το νομοσχέδιο και η μισαλλοδοξία να είναι δυο διαφορετικά πράγματα», όπως δήλωσε χθες ο Γιώργος Καπουτζίδης στο kathimerini.gr, και όσο και το πρώτο να είναι απαραίτητο «για να ζήσουν τα ομόφυλα ζευγάρια και τα ΛΟΑΤΚΙ+ με ισονομία», η προσπάθεια δεν σταματάει. Ομως, έστω και καθυστερημένα σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, η συζήτηση άνοιξε. Οταν το νομοσχέδιο έρθει προς ψήφιση στη Βουλή, θα φανούν πολλά για τις πολιτικές και τους πολιτικούς, την προς τα εμπρός ώθηση της κοινωνίας, που σημαίνει μερική αποκόλληση από τις προκαταλήψεις, ή την αγκίστρωση στα παγιωμένα και συμφέροντα. Πρωτίστως θα φανεί αν πίσω από τις πολιτικές βρίσκονται οι άνθρωποι ή οι καρέκλες.