Τόσους αρμόδιους έχουμε. Να βρουν λοιπόν στο βίντεο το στιγμιότυπο, να το αποσπάσουν, να μεγεθύνουν την εικόνα και να την καδράρουν. Να προσθέσουν τις απαραίτητες δάφνες και να βγάλουν το κάδρο σε πολλά, μα πάρα πολλά αντίτυπα. Γιατί θα πρέπει να το μοιράσουν και να απαιτήσουν να αναρτηθεί σε πολλά, μα πάρα πολλά γραφεία. Οσα και τα αστυνομικά τμήματα της χώρας. Για να το βλέπουν οι νέες σειρές ενστόλων και να παραδειγματίζονται. Για να το βλέπουν και όσοι πολίτες πηγαίνουν σε οποιοδήποτε τμήμα και για οποιονδήποτε λόγο και να συνειδητοποιούν αμέσως ότι πρέπει να αποφεύγουν τις κουτουράδες και τις υπερβολές. Γιατί το Χέρι του Νόμου είναι υλικό, βαρύτατα υλικό, αδυσώπητο, ακόμα κι αν είναι αόρατο. Περίπου σαν το χέρι ενός τιμωρού θεού. Προς το παρόν, ας αποφύγουν να στείλουν το κάδρο στα σχολεία, για να μην μπερδευτούν οι μαθητές βλέποντάς το δίπλα σε Κολοκοτρώνηδες και Διάκους. Εντάξει, μια στιγμή ηρωισμού απαθανατίζει και αυτό· εφόσον όμως είναι πολύ πιθανό τα παιδιά να μάθουν, αργά ή γρήγορα, από πρώτο χέρι, στην πρώτη τους διαδήλωση, τι ακριβώς σημαίνει ηρωισμός αυτού του είδους, ας μην τα προκαταλάβουμε.
Ας μεριμνήσουν πάντως να αναπαραχθεί το κάδρο σε καμιά εκατοστή αντίτυπα κάπως πολυτελή. Και, σε ειδική λαμπρή τελετή, να το προσφέρουν σε όλους τους υπουργούς Δημοσίας Τάξεως και Δημόσιας Τάξης της μεταπολίτευσης (και στον νέο βέβαια, τον κ. Κικίλια, πριν υποθέσει ότι επρόκειτο για νόμιμη μπασκετική τάπα). Και στους υφυπουργούς και γενικούς τους. Αλλά και στους πρωθυπουργούς, με την έμπνευση των οποίων και υπό την σκέπη τους εισήχθη, εφαρμόστηκε και έδωσε καρπούς το πρόγραμμα εκδημοκρατισμού των δυνάμεων ασφαλείας. Καρπούς όπως αυτούς τους φαιούς που ξεφύτρωσαν από τις κάλπες όπου έριξαν την ψήφο τους οι αστυνομικοί. Και όπως το Μουλωχτό Χέρι. Που βγήκε ύπουλα πίσω από το τείχος των πλαστικών ασπίδων για να δώσει μια γερή γροθιά, σωφρονιστικού χαρακτήρα, στο κεφάλι μιας από τις πολεμόχαρες καθαρίστριες που, βαριά αρματωμένες, απειλούσαν τη σωματική ακεραιότητα των παλικαριών.
Ούτε ΕΔΕ ούτε τίποτε άλλο παρεμφερές. Αρκετά πια μ’ αυτό το χρόνιο θέατρο. Αν καταφέρουν να βρουν τον γενναίο ιδιοκτήτη του Μουλωχτού Χεριού, ας τον παραδώσουν στη μάνα του. Αρκεί αυτό.