Οχι, βέβαια. Δεν είναι μια απέραντη Μανωλάδα όλη η Ελλάδα, κι ας μας σέρνει η ρίμα σε μια τέτοια άδικη ταύτιση. Δεν είναι, όμως, λίγες οι ανά τη χώρα Μανωλάδες, όπως αποκαλεί η δημοσιογραφική σύμβαση τις περιοχές όπου η εκμετάλλευση των αλλοδαπών ξεπερνάει τα «συνήθη όρια» –αν υπάρχει τίποτε συνηθισμένο και ανεκτό στη «μαύρη» εργασία από ήλιο σε ήλιο, για ένα κομμάτι ψωμί και λίγα ευρώ, που κι αυτά παρακρατούνται, μαζί με τα διαβατήρια των ξένων, ώστε να μην μπορούν να αποδράσουν. Οπως συμβαίνει στο Κατάρ με τους Νεπαλέζους, που, ουσιαστικά, δουλοπάροικοι κατασκευάζουν τα στάδια για το Μουντιάλ του 2022. Με τη FIFA να κάνει ότι διαμαρτύρεται.
Στη Χαλανδρίτσα της Αχαΐας, η δουλοπαροικία δεν αφορούσε φράουλες αλλά κοτόπουλα. Ο ιδιοκτήτης τής εκεί πτηνοτροφικής μονάδας, που είχε συλληφθεί και το 2013 για εμπορία ανθρώπων, υπέθεσε σαν «σωστός» επιχειρηματίας ότι, για να ’χουν πέραση στη στενεμένη αγορά τα ορνίθιά του, πρέπει να διαβιούν σε άριστες συνθήκες, πολύ καλύτερες από τις συνθήκες που θεωρούσε αντάξιες των εργατών του. Για να καταρρίψει, μάλιστα, τον μύθο που επιμένει ότι τον ψιλορατσισμό μας τον βγάζουμε αυθορμήτως μόνο με Αλβανούς και σκούρους, επέλεξε με… ανοιχτό μυαλό εννιά Ρουμάνους για τη φυτεία του, για το πτηνοτροφείο του, ήθελα να πω. Και επειδή έλλειψη σε γενίτσαρους δεν θα παρουσιαστεί ποτέ, μοιραζόταν με Ρουμάνο την ένοπλη φύλαξη των δουλοπάροικών του: τουφεκιές στον αέρα, πιστολιές στο χώμα, ορθόδοξες «Χριστοπαναγίες» κατά ορθοδόξων, άγρια σκυλιά, κλειδαριές, βαλκανική αδελφοσύνη, κι όλα καλά. Για τα κοτόπουλα. Και για τον κοτοπουλά. Που, ποιος ξέρει, θα ’χει πάρει και τα επενδυτικά του δάνεια, με ή χωρίς τη μεσολάβηση «τοπικών παραγόντων».
Τι απέγινε η προηγούμενη δικογραφία εις βάρος του πτηνοτρόφου μού διαφεύγει. Ξέρουμε, ωστόσο, όλοι τι έγινε με τη δίκη εναντίον των φραουλοφεουδαρχών της Μανωλάδας, θερμός υποστηρικτής των οποίων είχε δηλώσει ο απαραίτητος κ. Γεωργιάδης. Απαλλάχτηκαν. Δόξη και τιμή. Μόνο αποζημίωση για ηθικοψυχική βλάβη που δεν τους αναγνώρισε το δικαστήριο. Ε, θα το ’μαθαν και στη Χαλανδρίτσα αυτό, δεν είναι δα και πολλά τα χιλιόμετρα ανάμεσά τους. Και, δοθείσης της χρόνιας προωθητικής αντιπαλότητας των δύο νομών, είπαν να μη μείνουν πίσω. Για την ανάπτυξη, επιτέλους.