ΑΝΤΙΔΡΑΣΙΣ ΚΑΤΑ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ: Εις σκληρόν αγώνα θα αποδυθή το Πανεπιστήμιον Αθηνών, διά να εξουδετερώση την απειλουμένην «εθνικήν συμφοράν» εκ της ενδεχομένης ψηφίσεως του νομοσχεδίου περί Ανωτάτης Παιδείας και των οδυνηρών συνεπειών της «Εκπαιδευτικής Μεταρρυθμίσεως». [Σημ. «Φ»: Το νομοσχέδιον ήτο απόπειρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να περισώσει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της Ενώσεως Κέντρου και κυρίως να προωθήσει την ίδρυση Πανεπιστημίων και εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης.] Εις ανακοίνωσιν της Πρυτανείας χαρακτηρίζεται ως «σαπρόν, θνησιγενές και απαράδεκτον» το νομοσχέδιον και ανομολογείται υπ’ αυτής ότι υπήρξε «θανάσιμον ασύγγνωστον λάθος» των καθηγητών του Πανεπιστημίου η χαλαρά, προ τριετίας στάσις των έναντι της «Εκπαιδευτικής Μεταρρυθμίσεως», διότι είναι υποχρεωμένοι τώρα να θεμελιώνουν την επιστήμην επί της αγραμματωσύνης. Ως αναφέρεται εις την ανακοίνωσιν, το Πανεπιστήμιον Αθηνών, εν τη πεποιθήσει ότι το δημιουργηθέν ζήτημα «ενδιαφέρει εν τω συνόλω του τον λαόν, τον πολιτισμόν και την τιμήν του», εζήτησεν ευθέως από τον κ. Πρωθυπουργόν [Στέφανος Στεφανόπουλος] όπως αποσυρθή αυτούσιον, διότι «είναι ανάξιον πολιτισμένης χώρας». Εις εκτέλεσιν της αποφάσεως ταύτης, ο πρύτανις του Πανεπιστημίου κ. Λ. Φιλιππίδης θα θέση υπ’ όψιν των πρυτάνεων του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του Μετσοβίου Πολυτεχνείου ανάλυσιν του νομοσχεδίου, εκ 30 πολυγραφημένων σελίδων, ίνα επιφέρουν τροποποιήσεις ή συμπληρώσεις. Εν συνεχεία η ανάλυσις αύτη θα υποβληθή εις τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως και τους αρχηγούς των κομμάτων.
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ: Οι υπουργοί Συντονισμού και Παιδείας κ.κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Στυλιανός Αλλαμανής προέβησαν χθες [13 Ιουλίου 1966] εις την κάτωθι δήλωσιν επί του επιμάχου νομοσχεδίου διά την Ανωτάτην Εκπαίδευσιν: « […] Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών εθεώρησε πρέπον να απαντήση δι’ εκφράσεων ήκιστα ακαδημαϊκών, στερουμένων δε παντός επιχειρήματος. Η Κυβέρνησις, πεπεισμένη διά την ορθότητα του κατατεθέντος νομοσχεδίου, δεν πρόκειται να αποστή της γραμμής της, ήτις είναι η άνευ εμπαθείας συζήτησις. […] Και βεβαίως, την τελευταίαν λέξιν θα την είπη, κατά το Σύνταγμα, η Εθνική Αντιπροσωπεία.»