ΚΡΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΙΣ: (Από την στήλην «Σημειώσεις ενός Αθηναίου».) Εάν το Κράτος θέλη να είναι Κράτος, αντί να παρακολουθή παθητικώς τας απεργίας των λεωφορειούχων, το καλύτερον που έχει να κάμη είναι να κρατικοποιήση τα λεωφορεία και να τα υπαγάγη εις ένα αυτόνομον οργανισμόν, δημοσίου δικαίου. Διότι οι λεωφορειούχοι, εν εναντία περιπτώσει, θα εξακολουθούν να είναι αναιδέστατον κράτος εν κράτει.
ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗ: Θεσσαλονίκη, 15.– (Των απεσταλμένων μας Στ. Ζούλα – Α. Καλαμαρά.) Κατά την σημερινήν δεκάτην ημέραν της δίκης επί της υποθέσεως Λαμπράκη εις το Κακουργιοδικείον Θεσσαλονίκης, οι εξετασθέντες μάρτυρες αξιωματικοί της χωροφυλακής περιέγραψαν τα μέτρα τάξεως και γενικώς την στάσιν που ετήρησεν η εξ 180 αξιωματικών και οπλιτών δύναμις της χωροφυλακής κατά την διάρκειαν της συγκεντρώσεως των «Φίλων της Ειρήνης». Αι καταθέσεις ηνώχλησαν την πολιτικήν αγωγήν η οποία εδημιούργησεν επεισόδια […].
ΑΘΩΣ ΔΗΜΟΥΛΑΣ: (Από κριτική του Ανδρέα Καραντώνη.) Ασφαλώς με περιέργεια θα σταματήση ο αναγνώστης στα είκοσι εννέα σονέττα της νέας ποιητικής συλλογής «Αλλοτε και Αλλού», του Αθου Δημουλά. […] Τα χαρακτηρίζει ένα κενότροπο τονικό σπάσιμο του στίχου, που κάποτε γίνεται περιττοσύλλαβος ή λιποσύλλαβος (ανάλογα με τη ρυθμική διάθεση του γράφοντος), εντυπωσιάζοντας έτσι τον αναγνώστη. […] Επίσης –όπως και στην προηγούμενή του ποίηση– έκαμε χρήση της διγλωσσίας. Η προστριβή της δημοτικής και της λόγιας γλώσσας σ’ έναν στίχο –όπως τρίβουμε δυο χαλίκια– άλλοτε αφίνει ήχους στριγγούς, άλλοτε πετάει μαρμαρυγές ή λυρικές σπίθες. Λεπτά διανοήματα ακριβολογημένα […]. Ο Δημουλάς, διαθέτει δικά του, πολύ λεπτά εργαλεία ποιητικού στοχασμού. Είναι μια νησίδα, γυμνή, ξερή, μακρινή, μέσα στην απέραντη στιχοθάλασσα της εποχής μας. Μια νησίδα όμως που έλκει…
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΓΙΟΝΑΣ: (Τα νέα βιβλία). A.-C. Bayonas: «The Idea of Legislation in the earlier Platonic Dialogues». Μελέτη υποβληθείσα ως διδακτορική διατριβή στη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου.