Την εποχή της θηριώδους και διεθνούς τηλεθεάσεώς του, ο τότε υπουργός Οικονομικών της κυβερνήσεως του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ κ. Γιάνης Βαρουφάκης είχε χαρακτηρίσει τον Γερμανό ομόλογό του κ. Βόλφγκαγκ Σόιμπλε «σοφό» άνδρα της Ευρώπης – τις παραμονές της πρώτης συναντήσεώς του με τον δρα Σόιμπλε.
Η φιλοφρόνηση έπεσε στο κενό. Ο Γερμανός πολιτικός θεώρησε ότι ο Ελληνας ομόλογός του θέλησε να τον κολακεύσει για να του αποσπάσει παραχωρήσεις. Ο άμοιρος δεν αντελήφθη την ειλικρίνεια του κ. Βαρουφάκη, που ανεδείχθη –τηλεοπτικώς βεβαίως– χάρη στη μετωπική του σύγκρουση με κάποιον που εθεωρείτο η ενσάρκωση της πολιτικής ισχύος και αποφασιστικότητος εις τον υπέρτατο βαθμό. Ο χαρακτηρισμός του δρος Σόιμπλε ως «σοφού» ήταν μάλλον μία ακόμη έκφραση ακρισίας του κ. Βαρουφάκη.
Εχει εθισθεί η Ευρώπη πλέον στον κηρυγματικό λόγο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Ο Αμερικανός ομόλογός του, μάλιστα, κ. Τζακ Λιου έφθασε στο σημείο να ομιλεί για «θεολογική» προσέγγιση του δρος Σόιμπλε στα θέματα οικονομίας. Την επομένη της εορτής των Χριστουγέννων, αναφερόμενος στο προσφυγικό και στην Ελλάδα, απεφάνθη ότι «όποιος δεν μπορεί να φυλάξει επιτυχώς τα σύνορα πρέπει να αποχωρεί από τη Σένγκεν».
Διέφυγε ασφαλώς την προσοχή του δρος Σόιμπλε ότι η ροή προσφύγων πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις όταν η καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ δήλωσε πως η Γερμανία θα απορροφούσε ένα εκατομμύριο για ανθρωπιστικούς, κυρίως όμως για δημογραφικούς λόγους.
Ο δρ Σόιμπλε είναι πολιτικός και ως εκ τούτου αξιοποιεί στοιχεία εξυπηρετικά των στόχων του. Στην ίδια, όμως, συνέντευξη ο πολιτικός παραχώρησε τη θέση του στον πάστορα όταν προέβαλε το επιχείρημα ότι «οι Ελληνες δεν πρέπει να ρίχνουν το φταίξιμο για τα προβλήματά τους μόνον στους άλλους, αλλά πρέπει να βλέπουν πώς θα γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι». Παρέλειψε να αναφέρει απλώς τα επιτίμια. Ή μάλλον όχι· αυτά προσδιορίσθηκαν στο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής.
Αλλά όλα αυτά είναι παρεμπίπτοντα, καθώς επρότεινε τη δημιουργία ευρωπαϊκού στρατού για την αντιμετώπιση της κρίσεως στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική. Είχαμε μερικές δεκαετίες να ακούσουμε γι’ αυτό το θέμα. Δεν εννοεί ο δρ Σόιμπλε την αναβίωση της Βέρμαχτ ασφαλώς. Με εξαίρεση, όμως, τη Βρετανία και εν μέρει τη Γαλλία, καμία χώρα της Ευρώπης δεν έχει εμπειρία δράσεως σε αυτές τις περιοχές, όπου οποιαδήποτε στρατιωτική παρέμβαση είναι αδιανόητη χωρίς τη συμμετοχή των ΗΠΑ.
Ο δρ Σόιμπλε δεν είχε ποτέ την πρόθεση να είναι ο «σοφός» ή ο «πάστορας» της Ευρώπης. Καγκελάριος είχε φιλοδοξία να γίνει, αλλά αυτό το απέκλεισε ο Χέλμουτ Κολ. Πρόεδρος της Γερμανίας επιθυμεί να αναδειχθεί, αλλά η κ. Μέρκελ έχει ζωηρές αντιρρήσεις. Κατά συνέπειαν, θα ακούσουμε και άλλα πολλά από τον «σοφό-πάστορα» της Ευρώπης.