ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΙΘΥΝΟΥΣΑ ΤΑΞΗ ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟΙΚΙΕΣ: Βερολίνον, 27.– Αι συζητήσεις επί του γερμανικού αποικιακού προβλήματος κατέστησαν από τινος ζωηρόταται, ιδίως αφ’ ότου τόσον ο Δρ Σαχτ όσον και ο φον Ρίμπεντροπ εν Λονδίνω προέβησαν ανεπιφυλάκτως πλέον εις δηλώσεις περί των σχετικών απαιτήσεων της Γερμανίας. Η συζήτησις περιστρέφεται τώρα κυρίως περί το ζήτημα αν το Ράιχ θα επιμείνη εις το να περιέλθωσιν υπό την απόλυτον κυριαρχίαν του αποικιακά εδάφη (είτε εκ παλαιών ιδικών του είτε άλλα) ή αν θ’ αρκεσθή ίσως εις την απλήν οικονομικήν εκμετάλλευσιν εδαφών παραμενόντων πάντοτε υπό ξένην κυριαρχίαν.
ΣΑΧΤ: ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΜΕ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ… Ο υπουργός της Εθνικής Οικονομίας του Ράιχ Δρ Σαχτ συνεχίζει τον αγώνα [που είχε αναλάβη προ πολλών ετών] υπέρ αποκτήσεως αποικιών. Εις άρθρον του γράφει: «Θα ήθελον ν’ αναφέρω δύο όρους, οίτινες είναι απαραίτητοι διά την λύσιν του γερμανικού προβλήματος των πρώτων υλών. Πρώτον, η Γερμανία πρέπει να ημπορή να παράγη πρώτας ύλας επί εδάφους διατελούντος υπό την ιδίαν της διοίκησιν. Και δεύτερον, πρέπει εις το αποικιακόν αυτό έδαφος να κυκλοφορή το γερμανικόν νόμισμα. Ολα τα λοιπά ζητήματα […] είναι πράγματα συζητήσιμα.»
ΣΑΧΤ: ΑΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΩΣΕΤΕ, ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ: «Το γερμανικόν αποικιακόν πρόβλημα δεν είναι ιμπεριαλιστικόν πρόβλημα ούτε απλούν ζήτημα γοήτρου, αλλ’ αποκλειστικώς πρόβλημα της οικονομικής υπάρξεως του γερμανικού λαού. Ακριβώς διά τούτο όμως θα εξαρτηθή εξ αυτού το μέλλον της ευρωπαϊκής ειρήνης.» (Στη φωτογραφία, ο Γιάλμαρ Σαχτ σε τελετή με τον Χίτλερ, το 1934.)
ΔΡΙΒΑΣ ΓΙΑ ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟ – ΓΚΙΚΑ: « […] Το τάλαντο του ζωγράφου Ν. Χατζηκυριάκου – Γκίκα είναι μια φύση εκλεπτυσμένη αλλά ποτέ νοσηρή. Αν ζητήσουμε να το κατατάξουμε, θα το βρούμε κοντά στην οικογένεια των ζωγράφων που βαστάει από τον Λεονάρδο Ντα Βίντσι: το δι—ο-τικό [σπασμένη λέξη, δυσανάγνωστη], η λεπτή διάθεση, το διακριτικό, η συγκεντρωμένη ζωή – διαμορφώνει την εργασία του, προφυλαγμένη από κάθε ασυναρτησία.»