Δεν περνάει μέρα που να μην αφήσει πυκνά και βαθιά τα αποτυπώματά της η μεγαλοστομία, η λατρεία της υπερβολής, που συμπορεύεται με μια υπεραναπτυγμένη μυθοπλαστική φαντασία. Δείγμα πρώτο, κυβερνητικό: «Ο ιστορικός κύκλος των μνημονίων και της σκληρής επιτροπείας φτάνει στο τέλος του» ανήγγειλε προχθές στην Κομοτηνή ο Γιάννης Δραγασάκης, μιλώντας στο 6ο Περιφερειακό Συνέδριο Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης. Τι είχε πει στις 10 Νοεμβρίου, σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ Βόρειας Αθήνας; Εύκολο: «Ο ιστορικός κύκλος των μνημονίων και της σκληρής επιτροπείας φτάνει στο τέλος του». Και τι στη Λάρισα, στις 10 Οκτωβρίου, στο 4ο Περιφερειακό Συνέδριο; «Ο ιστορικός κύκλος» κ.τ.λ. κ.τ.λ.
Τι σχέσεις έχει με την ψαλτική ο αντιπρόεδρος δεν ξέρω, εδώ πάντως έχουμε να κάνουμε μ’ ένα τροπάριο που η μονότονη επανάληψή του θα προκαλέσει στον λαό ό,τι προκαλεί στον Θεό «το πολύ το Κύριε ελέησον». Ανία. Δυσφορία. Ενόχληση. Διότι πρόκειται για ένα τροπάριο που ακόμα κι αν δεχθούμε πως αληθεύει ως προς το πρώτο μισό («κλείνει ο κύκλος των μνημονίων»), είναι τουλάχιστον υπερβολικό ως προς το δεύτερο («τέρμα η επιτροπεία»). Η επιτροπεία, το λένε και οι επιτηρητές, θα μας σκιάζει για πολλά χρόνια. Ισως αλλάξει όνομα, αλλά το νόημα θα παραμείνει αναλλοίωτο. Και βαρύ για την κηδεμονευόμενη δημοκρατία μας, που θα χρειαστεί πολύ καιρό για να ξανακερδίσει την οικονομικοπολιτική της ανεξαρτησία.
Δείγμα υπερβολής δεύτερο, νεοδημοκρατικό: Βράδυ Σαββάτου κάποιοι πέταξαν μια παλέτα στην τζαμαρία των γραφείων της Ν.Δ. στην Ηλιούπολη και την έσπασαν. Δεκάδες δεκάδων προσόψεις γραφείων, όλων των κομμάτων και επί όλων των κυβερνήσεων, έχουν γίνει κομμάτια. Ενα επιπλέον βλακώδες έθιμο. Η υπεραντίδραση, πάντως, του γραφείου Τύπου της Ν.Δ. κατασκεύασε μια ανακοίνωση που ο μη γνώστης του περιστατικού αναγνώστης της θα υπέθετε ότι αφορά ένοπλη επίθεση: «Η κυβέρνηση εξακολουθεί να αρνείται να παραδεχθεί ότι υπάρχει πια γενικευμένη ανομία, την οποία ενθαρρύνει με την ανοχή της». Τόσο πλαδαρό το σενάριο της «γενικευμένης ανομίας» που χωράει και μια παλέτα.
Δείγμα τρίτο, πασοκικό: Τι κατάλαβε ο Ανδρέας Λοβέρδος από τις εκλογές για τον αρχηγό του Νέου Φορέα; Οτι ήταν «η πρώτη σαφής, συγκεκριμένη, πραγματική αποδοκιμασία της κυβέρνησης». Απλώς υπερβολή; ΄Η μήπως αθέλητη συμβολή στην υπεράσπιση της κυβέρνησης; Αν, κατά τη λοβέρδειο λογική, βρέθηκαν μόλις 210.000 να την αποδοκιμάσουν, τι καλύτερο να περιμένει;