Στους περισσότερους συμπατριώτες μας, το όνομά του είναι εντελώς άγνωστο. Ομως για τους Βαυαρούς, ο Σταύρος Κωνσταντινίδης ενσαρκώνει το πιο άξιο και έμπιστο πρόσωπο της Ελλάδας. Γεννημένος στο Μόναχο πριν από 50 χρόνια, με γονείς που ήρθαν κατευθείαν στην Γερμανία από την Κωνσταντινούπολη μετά τις απελάσεις του 1964, ο Κωνσταντινίδης σπούδασε νομικά. Ο πατέρας του Πλούταρχος είναι ιερέας και τον δίδαξε από μικρό να έχει τη φιλανθρωπία στο επίκεντρο της ζωής του. Ετσι, πριν από 15 χρόνια ξεκίνησε μια ιδιαίτερη πρωτοβουλία: ένα χριστουγεννιάτικο τραπέζι στο Μόναχο με έδεσμα το κατσικάκι και υποχρέωση των παρισταμένων να συμβάλουν οικονομικά για καλό σκοπό.
Εκτοτε, το γεύμα του Σταύρου Κωνσταντινίδη έχει γίνει ένας από τους γνωστότερους θεσμούς του Μονάχου, με την επιχειρηματική και πολιτική ελίτ της πόλης –και όχι μόνον– να δίνει το «παρών»: από τους CEO της Siemens και της ΒΜW, καγκελάριους όπως ο Σρέντερ και ο Αυστριακός Κουρτς, τον εκάστοτε πρωθυπουργό του κρατιδίου, τους απογόνους του Οθωνα. Κανένας δεν μένει ασυγκίνητος από το πάθος αυτού του Ελληνα να προσφέρει στην κοινωνία. Το γεύμα που έγινε στην εκπνοή του 2018 γνώρισε τεράστια επιτυχία με 300 προσκεκλημένους από όλη την καθεστηκυία τάξη.
Ο πατέρας του Κωνσταντινίδη, παπα-Πλούταρχος, με τον Γιόακιμ Χέρμαν.
«Πράγματι έχει γίνει κάτι σημαντικό για την πόλη να συγκεντρωνόμαστε όλοι γύρω από ένα τραπέζι για σκοπό φιλανθρωπικό», λέει ο κ. Κωνσταντινίδης στη στήλη από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής. «Δεν είναι μόνον το φαγητό, είναι η ανθρώπινη επαφή, το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι προσκεκλημένοι γνωρίζονται μεταξύ τους και χαίρονται που θα ιδωθούν σε συνθήκες ζεστές και χαλαρές, μη επαγγελματικές. Το γεύμα λειτουργεί ως ζωντανό δίκτυο».
Συνεχίζει: «Εμείς οι Ελληνες θα ήμασταν καταπληκτικοί στη δικτύωση αν μπορούσαμε να έχουμε λίγη συνέπεια και να μην εγκαταλείπουμε τα σχέδιά μας στον αρχικό ενθουσιασμό. Αυτό θα μας έκανε πολύ καλύτερη χώρα, η συνέπεια λόγων και έργων. Ολα τα υπόλοιπα όπως λ.χ. την εργατικότητα τη διαθέτουμε. Μας λείπει το σύστημα», λέει ο άνθρωπος που καταφέρνει μέσα από πολλά φιλανθρωπικά πρότζεκτ πέραν του γεύματος να συγκεντρώνει μισό εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο.
Με αφορμή την επίσκεψη της καγκελαρίου, μπαίνω στον πειρασμό να τον ρωτήσω πώς του φάνηκε η υποδοχή της στην Ελλάδα: «Πιστεύω ότι οι Ελληνες πολιτικοί αντελήφθησαν ότι δεν συμφέρει κανέναν να έχουμε διαταραγμένες σχέσεις με τους Γερμανούς, κάτι άλλωστε που το πιστεύουν και οι τελευταίοι. Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι η αστυνομία έκλεισε τη μισή Αθήνα για να περάσει η καγκελάριος. Εδώ όταν γίνεται η σύσκεψη για την ασφάλεια του ΝΑΤΟ, κλείνει μονάχα ένας δρόμος…».