Την πρώτη φορά που είδα από κοντά τη Νίκη Γουλανδρή, σκέφθηκα ότι μοιάζει με τις απεικονίσεις των ωραίων ελληνικών φυτών που η ίδια ζωγράφιζε με τόσο πάθος. Είχε κάτι λεπταίσθητο και ευγενές, σαν λυγερός μίσχος. Ηταν απόλυτα συνδεδεμένη με τις ρίζες της. Τα χαρίσματά της, πάλι, έμοιαζαν με πλούσια φυλλώματα που ανοίγονταν στον κόσμο. Γνωριστήκαμε με αφορμή μια τιμητική εκδήλωση που είχε γίνει για τον σύζυγό της, τον Αγγελο. Και πάντοτε όταν μιλούσε για το έργο ή για τη ζωή της, ξεκινούσε με τις λέξεις «Ο άνδρας μου και εγώ», με ένα τόνο τρυφερό αλλά και αποφασισμένο: Μαζί ξεκίνησαν μια αποστολή. Και παρά το ότι εκείνος δεν υπήρχε πια, θα συνέχιζε με πείσμα, απέναντι σε κάθε αντιξοότητα.
Συντροφιά με τον Μάνο Χατζιδάκι.
Η Νίκη Γουλανδρή ήταν άνθρωπος με μεγάλη πνευματικότητα, αντίληψη. Σε ζύγιαζε με ένα βλέμμα, έβγαζε τα συμπεράσματά της και φερόταν πάντα με αρχοντιά και γενναιοδωρία. Μεγάλωσε σε ένα σπίτι με αρχές και αγάπησε από νωρίς την κλασική αρχαιότητα, καθώς το πατρικό της ήταν κοντά στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Γερμανοτραφής, σπούδασε αρχικά Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και ύστερα συνέχισε τις σπουδές στην Πολιτειολογία στη Γερμανία, με καθηγητές, δύο από τους ιδρυτές της Σχολής της Φρανκφούρτης τον Μαξ Χορκχάιμερ και τον Αντόρνο. Μια γνωριμία στον Μπάτη της αλλάζει τη ζωή. Ενας φίλος τής συστήνει στη θάλασσα τον Αγγελο Γουλανδρή, με τον οποίον παντρεύτηκαν πολύ νέοι.
Με τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 γίνεται η ίδρυση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας. Το όραμά τους ήταν πρωτοποριακό. Αντί να ακολουθήσουν τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, θεώρησαν πως το πιο σημαντικό για τον πλανήτη είναι η προστασία του περιβάλλοντος. «Ο άνθρωπος είναι περαστικός, η Γη θα μείνει», έλεγε συνεχώς η Νίκη.
Με την ηγέτιδα της Ινδίας Ιντιρα Γκάντι. Η Νίκη Γουλανδρή έχαιρε της εκτίμησης των ισχυρών του πλανήτη σε μια περίοδο όπου ο κόσμος άρχισε να ασχολείται με το περιβάλλον.
Χάρις στη δική τους αφοσίωση, χιλιάδες Ελληνόπουλα γνώρισαν μια «κιβωτό» στην Κηφισιά. Ανάμεσά τους και εγώ. Θυμάμαι πως ήταν το εντυπωσιακότερο μουσείο που είχαμε επισκεφθεί με το σχολείο, σε μια εποχή κατά την οποία η περιβαλλοντική εκπαίδευση στην Ελλάδα περιοριζόταν στην ευαισθητοποίησή εναντίον του νέφους.
Με τον Οδυσσέα Ελύτη, που στέκεται δίπλα στον Αγγελο Γουλανδρή και τη Φαλή Βογιατζάκη.
Δεν έχει νόημα να απαριθμήσει κανείς τις τιμητικές διακρίσεις που δέχθηκε στη ζωή της, με πιο σημαντική την ανάδειξή της ως «Γυναίκα της Ευρώπης» το 1991. Αυτό, όμως, που έχει νόημα είναι ότι κάποια στιγμή δέχθηκε να μπει στην πολιτική στην άγουρη μεταπολίτευση, με πρόσκληση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο οποίος είχε διακρίνει το ήθος, τις ικανότητες και τον πατριωτισμό της. Αν σκεφθεί κανείς ποιοι άνθρωποι κατέχουν υπουργικούς θώκους, μπορεί να καταλάβει το χάος που μας χωρίζει από τότε. Από το 1971, η Νίκη Γουλανδρή βρίσκει μια σημαντική συνοδοιπόρο στις υποθέσεις του Μουσείου. Η Φαλή Βογιατζάκη έγινε αντιπρόεδρος το 2012 και σήμερα πέφτει στους δικούς της άξιους ώμους η συνέχεια. Η κηδεία της Νίκης Γουλανδρή θα γίνει σήμερα στις 12 μ. στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου, στην Κηφισιά.