Τα τελευταία χρόνια, η πρέσβειρα του Ηνωμένου Βασιλείου στην Αθήνα, Κέιτ Σμιθ, κάνει ποδαρικό στη στήλη. Ιδού το φετινό μήνυμά της για το τι κρατάει από το 2019 και τι περιμένει από το 2020, με ιδιαίτερες ευχαριστίες από την πλευρά μας, που δέχτηκε να γράψει το πρώτο κείμενο της χρονιάς.
«Στο χριστουγεννιάτικο μήνυμά της προς τους Βρετανούς, η Α.Μ. βασίλισσα Ελισάβετ περιέγραψε το 2019 ως “μια χρονιά με αναταράξεις” για τη χώρα. Νομίζω ότι όλοι στη Βρετανία καταλάβαμε τι ήθελε να πει. Γιατί, πραγματικά, εκείνες οι ημέρες του Μαΐου, με τις δραματικές διαπραγματεύσεις με τις Βρυξέλλες και τις επανειλημμένες ψηφοφορίες στη Βουλή των Κοινοτήτων, ήταν πρωτοφανείς, αγωνιώδεις και τραυματικές. Από επαγγελματικής άποψης, ναι, μπορώ και εγώ να το επιβεβαιώσω, οι “αναταράξεις” του Brexit είχαν δεσπόζουσα θέση. Και όμως, υπήρξε χώρος και χρόνος και για άλλα πολλά τη χρονιά που πέρασε. Κρατώ κάποιες στιγμές που θα θυμάμαι για πάντα με συγκίνηση. Αρκετές από αυτές είχαν να κάνουν με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θα θυμάμαι, ας πούμε, τη συγκινητική τελετή στην Ιερά Μονή Υπεραγάθου, στη Ζάκυνθο, τον Απρίλιο, για να τιμήσουμε τη μνήμη του ήρωα του Γοργοποτάμου Θέμη Μαρίνου. Από αυτή τη μονή και σε συνεργασία με τις βρετανικές ειδικές δυνάμεις, ο Θέμης Μαρίνος ηγήθηκε μιας ακόμη μυστικής επιχείρησης αντίστασης.
Θα θυμάμαι, επίσης, το όμορφο Συμμαχικό Κοιμητήριο της Λέρου, που επισκέφθηκα το καλοκαίρι, όταν βρέθηκα για διακοπές στο νησί. Εκεί αναπαύονται πολλοί που έπεσαν στη μάχη της Λέρου, το 1943. Αλλά και το εξαιρετικό Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο, που στεγάζεται στον Πύργο Μπελένη, εκεί κοντά. Και τα δύο σημεία θυμίζουν με τρόπο οδυνηρό τις τραγικές απώλειες των ανδρών του αντιτορπιλικού “Intrepid” του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, αλλά και του αντιτορπιλικού “Βασίλισσα Ολγα” του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού μέσα σε δύο μόνο ημέρες, όταν οι συμμαχικές δυνάμεις έκαναν την ύστατη προσπάθεια να σταματήσουν τις ναζιστικές δυνάμεις στο Ανατολικό Αιγαίο.
Θα θυμάμαι, επίσης, τη συμμετοχή της Α.Ε. Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκοπίου Παυλόπουλου στις εκδηλώσεις μνήμης που έγιναν τον Μάιο στη Βρετανία για την 75η επέτειο της απόβασης των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία, παρουσία της Α.Μ. βασίλισσας Ελισάβετ και άλλων ηγετών κρατών, ως αναγνώριση όχι μόνο της ηρωικής συμβολής της Ελλάδας στην επιχείρηση αυτή, αλλά και των ισχυρών ιστορικών συμμαχικών μας δεσμών.
Εχω ακούσει και εγώ την άποψη ότι πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε όλες αυτές τις εκδηλώσεις μνήμης, να τραβήξουμε μια γραμμή και να προχωρήσουμε. Ομως, διαφωνώ. Ανήμερα τα Χριστούγεννα είδα στη βρετανική τηλεόραση βετεράνους να ξαναζούν την επιχείρηση απόβασης στη Νορμανδία, να διηγούνται ιστορίες δοκιμασίας, θάρρους και αυτοθυσίας. Τα λόγια τους ήταν για μένα μια υπενθύμιση ότι όσες «αναταράξεις» και αν ζήσουμε –στην πολιτική, στη διπλωματία, στην οικονομία, ακόμη και στην προσωπική μας ζωή–, οι χώρες μας και οι λαοί μας έχουν βιώσει πολύ πιο ταραγμένες εποχές, έχουν αντιμετωπίσει πολύ πιο δύσκολες μέρες και έχουν καταφέρει να τις ξεπεράσουν με επιτυχία.
Αυτό το πνεύμα, αυτή η πίστη θα χρειαστούν και στη Βρετανία και στην Ελλάδα ενόψει των άγνωστων ακόμη «αναταράξεων» που μας επιφυλάσσει το 2020. Είμαι βέβαιη ότι οι αναγνώστες της «Κ», που διαθέτουν ιστορικό αισθητήριο, θα έχουν μια νηφάλια και μακρόπνοη θεώρηση για όσα θα φέρει το νέο έτος. Εύχομαι στη στήλη, στην «Κ» και σε όλους τους αναγνώστες Καλή Χρονιά και ευτυχισμένη, με υγεία!».