Εχουν δίκιο οι επιχειρηματίες της εστίασης που διαμαρτύρονται για το lockdown στα μαγαζιά τους; Εχουν δίκιο. Εχει δίκιο η κυβέρνηση που βάζει περιορισμούς προσπαθώντας να ανακόψει την πορεία της πανδημίας; Εχει δίκιο. Eχουν και οι δύο πλευρές δίκιο. Εχουν ατράνταχτα επιχειρήματα. Δεν μπορείς να μην ακούσεις τον επιχειρηματία και τον εργαζόμενο που αγωνιά για την επιβίωσή του, αλλά δεν μπορείς και να κατηγορήσεις την πολιτεία που παίρνει μέτρα για να προστατέψει τη δημόσια υγεία όταν το σύστημα πλησιάζει τα όριά του.
Παντού, σε όλο τον κόσμο, από τις ΗΠΑ και τη Βρετανία μέχρι την Αυστραλία και την Κίνα αυτή η ισορροπία ήταν εξαρχής η μεγάλη πρόκληση. Και αν στην πρώτη φάση της πανδημίας τα μέτρα έγιναν ταχύτατα αποδεκτά μπροστά στον φόβο για τη νέα και εν πολλοίς άγνωστη απειλή, τώρα ο κόσμος έχει κουραστεί και μετράει ήδη πληγές. Τώρα οι επαγγελματίες της εστίασης φοβούνται ότι απ’ αυτό το lockdown δεν θα μπορέσουν να ανακάμψουν, να σηκώσουν κεφάλι. Και ζητούν στήριξη.
Αλλά όχι μια οριζόντια στήριξη. Στην επιστολή που έστειλαν στον πρωθυπουργό 50 σύλλογοι απ’ όλη την Ελλάδα αναφέρουν ότι «αρχικά και μόνο τα οριζόντια μέτρα στήριξης, χωρίς κανέναν κλαδικό διαχωρισμό, οδήγησαν σε σπατάλη πολύτιμων πόρων καθώς οκτώ μήνες μετά ο κλάδος έχει συσσωρεύσει επιπλέον χρέη. Η εστίαση είναι πολυεπίπεδη, πολύμορφη και προερχόμενη από μια δεκαετία χρεοκοπίας, δεν μπορεί να στηριχθεί με λύσεις αποσπασματικές. Απαιτείται κεντρικός σχεδιασμός ώστε να αντιμετωπίσει την πανδημία αλλά και να λειτουργήσει σε ένα υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον όταν η υγειονομική κρίση παρέλθει».
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις ούτε εύκολες απαντήσεις. Ομως μπορεί να υπάρξει χώρος στο τραπέζι των αποφάσεων και για τους άμεσα ενδιαφερόμενους, κάτι που ούτως ή άλλως ζητούν όχι για τις εντυπώσεις αλλά για λόγους ουσίας.
Κανείς δεν γνωρίζει καλύτερα από τον ίδιο τον εστιάτορα τι είναι αυτό που θα τον βοηθήσει περισσότερο. Ποιο μέτρο θα είναι πιο αποτελεσματικό σε βάθος χρόνου, γιατί ακόμη κι αν η πρόθεση είναι ένα μηνιαίο lockdown, δεν υπάρχει λόγος να μη μιλάμε με ειλικρίνεια μεταξύ μας. Η ημερομηνία λήξης αυτής της απίστευτης κατάστασης παραμένει ανοιχτή. Και τα δύσκολα είναι μπροστά μας.