Οταν φτάσαμε στη Βίνιτσκα, στη δυτική Ουκρανία, είχε πλέον βραδιάσει. Ταξιδέψαμε μαζί με δύο συναδέλφους από το τουρκικό πρακτορείο Anadolu, που είχαν δεχθεί να μας πάρουν στο αυτοκίνητό τους. Είχαμε μαζί εγκαταλείψει τη Ζαπορίζια, στα ανατολικά, υπό τον φόβο να μας εγκλωβίσουν εκεί τα ρωσικά στρατεύματα.
Χρειαστήκαμε περισσότερες από 12 ώρες για να διανύσουμε μια απόσταση 500 χιλιομέτρων εξαιτίας των μπλόκων που είχαν στήσει κατά μήκος της διαδρομής στρατός, αστυνομία και πολιτοφυλακή. Κάθε λίγα χιλιόμετρα τεχνητά εμπόδια κατά μήκος του δρόμου μάς ανάγκαζαν να ελαττώνουμε ταχύτητα. Το αυτοκίνητο περικύκλωναν ένοπλοι, που σημαδεύοντάς μας με καραμπίνες και καλάσνικοφ ζητούσαν να ελέγξουν τα χαρτιά μας.
Με κουκούλες και μαντίλια
Σε κάποιες περιπτώσεις τον έλεγχο έκαναν ένστολοι, σε άλλες οπλισμένοι πολίτες που κάλυπταν τα πρόσωπά τους με κουκούλες και μαντίλια. Με δυνατή, καθαρή φωνή και με το βλέμμα καρφωμένο στην κάννη των όπλων, τους λέγαμε ότι είμαστε δημοσιογράφοι («Press! Press!»), προτάσσοντας τα διαβατήρια και τις δημοσιογραφικές μας ταυτότητες. Μια λάθος κίνηση, όπως η χρήση του κινητού στη διάρκεια του ελέγχου, θα μπορούσε να αποβεί μοιραία.
Φτάνοντας στη Βίνιτσκα, μια σχετικά γραφική πόλη χτισμένη στις δύο όχθες ενός ποταμού, αισθανθήκαμε ανακούφιση. Είχαμε απομακρυνθεί από τη ζώνη των στρατιωτικών επιχειρήσεων και είχαμε περάσει αλώβητοι από τα πάνω από 30 σημεία ελέγχου ή check points στη διαδρομή.
Κάθε λίγα χιλιόμετρα, τεχνητά εμπόδια κατά μήκος του δρόμου μάς ανάγκαζαν να ελαττώνουμε ταχύτητα. Το αυτοκίνητο περικύκλωναν ένοπλοι, που ζητούσαν να ελέγξουν τα χαρτιά μας.
Το επόμενο πρωί ωστόσο, μια σειρά από αδιέξοδα που έπρεπε να ξεπεράσουμε και οι σειρήνες που ηχούσαν προειδοποιώντας μας για τον κίνδυνο αεροπορικών βομβαρδισμών, μας επανέφεραν στη σκληρή πραγματικότητα του πολέμου.
Μαζί με τον Αντρέα, συνάδελφο εικονολήπτη, πήγαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό με την ελπίδα να επιβιβαστούμε σε ένα από τα τρένα για τη Λβιβ ή το Τσερνιβτσί, στα σύνορα με την Πολωνία και τη Ρουμανία αντίστοιχα. Μάταια, καθώς οι χιλιάδες πρόσφυγες που εγκατέλειπαν τη χώρα είχαν καταφέρει να προμηθευτούν πριν από εμάς τα εναπομείναντα εισιτήρια. Τα γραφεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων ήταν κλειστά, ενώ τα ταξί, λόγω του στρατιωτικού νόμου, δεν δέχονταν να μας μεταφέρουν στα σύνορα, παρότι δηλώναμε πρόθυμοι να ξοδέψουμε τις γρίβνες που είχαμε κρυμμένες στις αποσκευές μας. Επρεπε άμεσα να βρούμε τρόπο να βγούμε μόνοι μας από τη χώρα μιας και οι συνάδελφοι από το Anadolu θα συνέχιζαν να καλύπτουν τα γεγονότα από το έδαφος της Ουκρανίας.
Ο Σάσα και ο Νίκος
Οι επιλογές ήταν μάλλον περιορισμένες. Μέσω ενός Ελληνα που δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην Ουκρανία, ήρθαμε σε επικοινωνία με τον Σάσα, ιδιοκτήτη ελληνικής ταβέρνας στο Τσερνιβτσί. Εκείνος μας έφερε σε επαφή με ένα φίλο του, τον Νίκο, που ζήτησε 100 ευρώ το κεφάλι για να μας πάει από τη Βίνιτσκα στα σύνορα. Αν αργούσε και έπεφτε το σκοτάδι θα έμενε μαζί μας στο δωμάτιο και θα ξεκινούσαμε νωρίς το πρωί το ταξίδι προς το Νότο.
Ενδιαμέσως, σε ένα από τα πολλά τηλεφωνήματα που ανταλλάσσαμε όλο αυτό το διάστημα με Ελληνα διπλωμάτη που βρίσκεται επί ουκρανικού εδάφους, ενημερωθήκαμε για ένα διπλωματικό κονβόι της κυπριακής πρεσβείας που κατέβαινε από Κίεβο και αργά ή γρήγορα θα περνούσε από τη Βίνιτσκα. Επρεπε πάση θυσία να επιβιβαστούμε στο πούλμαν. Επειτα από τηλεφωνήματα και συνεννοήσεις, αρκετές με μεγάλη ένταση, τις νυχτερινές ώρες ανεβήκαμε στο πούλμαν που μας μετέφερε στα σύνορα.
Δίπλα μου στη διαδρομή καθόταν η Βέρα, μια όμορφη Ουκρανή 38 ετών. Κατάγεται από το Ντονέτσκ και είναι η δεύτερη φορά μετά το 2014 που αναγκαζόταν να εγκαταλείψει το σπίτι της. «Είδες σε φωτογραφίες την πολυκατοικία στο Κίεβο που χτυπήθηκε από πύραυλο;» με ρώτησε. «Εκεί έμενα εγώ. Δεν ξέρω πώς γλίτωσα. Ξέρω όμως ότι από εδώ και στο εξής θα γιορτάζω τα γενέθλιά μου την 26η Φεβρουαρίου, την ημέρα της επίθεσης». Τη ρωτάω αν θέλει να μας δώσει μια συνέντευξη. «Οχι τώρα, δεν θέλω να δει ο κόσμος την απελπισία στο πρόσωπό μου», απαντά.
- Live: Πόλεμος στην Ουκρανία – Λεπτό προς λεπτό όλες οι εξελίξεις
- Τα τρία σενάρια για το τέλος του πολέμου στην Ουκρανία
- Χειρότερος ο νέος Ψυχρός Πόλεμος
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr
