Τη Δευτέρα, το Ζάππειο Μέγαρο ήταν γεμάτο με νέους ανθρώπους. Πιο συγκεκριμένα, με νέους ανθρώπους που ψάχνουν εργασία.
«Είμαι εδώ για να βρω δουλειά», λέει στην «Κ» η 22χρονη Μαρία Ραφαηλία Τσιμικλή, τελειόφοιτη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, κατά τη διάρκεια της ετήσιας εκδήλωσης «Ημέρες Καριέρας ΟΠΑ». «Ηταν πολύ δύσκολο να βρω μόνη μου δουλειά», εξηγεί, «έχω στείλει αμέτρητα βιογραφικά που έχουν μείνει αναπάντητα». Η συγκεκριμένη εκδήλωση, συμπληρώνει η ίδια, δίνει την ευκαιρία σε φοιτητές και αποφοίτους του ΟΠΑ να έχουν μια πρώτη επαφή με τις εταιρείες που τους ενδιαφέρουν – ΟΤΕ, Alpha Bank, Korres, P&G, PwC και Apivita είναι κάποιες από τις σχεδόν 80 εταιρείες που συμμετείχαν στην εκδήλωση. Οταν τη ρωτάμε όμως ποιο είναι το δικό της επαγγελματικό όνειρο, απαντά πως στόχος της είναι η ανεξαρτησία. «Το όνειρό μου είναι να φτάσω σε ένα σημείο που να μη χρειάζεται να δουλεύω σε καμία επιχείρηση – να έχω τη δική μου», αναφέρει η Μαρία Ραφαηλία, «να είμαι αφεντικό του εαυτού μου».
Οι περισσότερες απαντήσεις των συμμετεχόντων στην εκδήλωση της Δευτέρας που μίλησαν στην «Κ» δεν διέφεραν τόσο πολύ από αυτή της Μαρίας Ραφαηλίας. Ο κοινός στόχος των περισσότερων φοιτητών ή αποφοίτων είναι να βρουν μια δουλειά που θα τους προσφέρει τη δυνατότητα εξέλιξης και ανέλιξης και καλές οικονομικές απολαβές. Στην 22χρονη Μυρσίνη Πολίτου, φοιτήτρια στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών, έχει μείνει ένα μάθημα για την ολοκλήρωση του πτυχίου της. Στην ημέρα καριέρας ήρθε γιατί θέλει να βρει πρακτική άσκηση στον τομέα της λογιστικής και ελεγκτικής. «Εχω γνωστούς που δουλεύουν σε αυτά τα κομμάτια», λέει στην «Κ», «και γνωρίζω ότι υπάρχει πειθαρχία, θα ξέρω το ωράριό μου, γνωρίζω επίσης ότι μπορώ να ανέβω επαγγελματικά, και το πιο σημαντικό από όλα είναι το οικονομικό». Ισως δεν θα έπρεπε να κάνει εντύπωση που τα όνειρα των παιδιών που μεγάλωσαν εν μέσω της επίπονης ελληνικής οικονομικής κρίσης είναι πιο συγκρατημένα, που τα παιδιά αυτής της γενιάς σκέφτονται πιο πρακτικά. Οταν η 23χρονη Ελενα Τζαφεράι, απόφοιτος του ίδιου τμήματος που θέλει να ασχοληθεί με το μάρκετινγκ, ακούει τη λέξη «όνειρο», γελάει. Μετά λέει: «Πολύ “yolo” αυτό». Εντέλει απαντά: «Να έχω υγεία, μια καλή δουλειά, καλές αποδοχές, να είμαι σε ευχάριστο περιβάλλον και όσο μεγαλώνω να εξελίσσομαι». Σκέφτηκε πως η συγκεκριμένη μέρα θα ήταν καλή ευκαιρία για γνωριμίες, αλλά όχι πολλά παραπάνω – «για να δικτυωθώ, όχι ότι πιστεύω πως σήμερα θα βρω δουλειά», συμπληρώνει.
Τα παιδιά της οικονομικής κρίσης είναι πιο συγκρατημένα στα όνειρά τους και σκέφτονται πιο πρακτικά.
Αδράχνοντας την ευκαιρία για τη συγκεκριμένη επαφή, ο 26χρονος Μαρίνος Αγαπίου αποφάσισε να την εκμεταλλευτεί στο έπακρο δημιουργώντας μια στρατηγική. Πρόσφατα ολοκλήρωσε το MBA του στο ΟΠΑ και τώρα θέλει να αναλάβει «μια θέση ευθύνης στον τομέα των πωλήσεων». Πριν πλησιάσει τον πάγκο κάποιας εταιρείας, θα δει ποιες θέσεις είναι διαθέσιμες και θα προσαρμοστεί αναλόγως. Από μία εταιρεία που τον ενδιαφέρει είπαν πως θα του στείλουν ένα κουίζ. Αν πάει καλά, θα προχωρήσουν σε συνέντευξη. «Ονειρό μου όμως είναι να κάνω μια δική μου εταιρεία», λέει ο Μαρίνος στην «Κ», «ελπίζω να μην το δουν τα κορίτσια του HR!». Και η 22χρονη Λουίζα Λαβαρή έχει στρατηγική. Μόλις ξεκίνησε το μεταπτυχιακό της στα Εφαρμοσμένα Οικονομικά και Χρηματοοικονομικά στο ΟΠΑ, αλλά παράλληλα θέλει να έχει μια δουλειά μερικής απασχόλησης σχετική με τον τομέα της. «Δεν θέλω αυτόν τον χρόνο διαβάσματος να χάσω την επαφή με την αγορά εργασίας», λέει στην «Κ». Η στρατηγική της έγκειται στο ότι επιλέγει να μιλήσει με εκπροσώπους εταιρειών που βρίσκονται κοντά στο πανεπιστήμιο – «για να μπορέσω να τα συνδυάσω», δηλώνει.
Οι 25χρονοι Φίλιππος Νταλαρής και Μαρίνος Σχετάκης μόλις επέστρεψαν από τη Γαλλία, αφού ολοκλήρωσαν τα μεταπτυχιακά τους, στα Χρηματοοικονομικά και στη Στρατηγική αντιστοίχως. Ο Φίλιππος λέει πως είναι λογικό οι περισσότεροι να μην έχουν κάποιο συγκεκριμένο όραμα. Εχουν έρθει στην εκδήλωση για να λάβουν πληροφορίες. «Αν δεν μπεις σε μια εταιρεία και μάθεις πώς λειτουργεί», τονίζει, «δεν μπορείς να ξέρεις τι ακριβώς θέλεις να κάνεις». Ο ίδιος θέλει να δουλέψει σε συμβουλευτική εταιρεία ή τράπεζα. «Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον ότι είναι πολυπαραγοντική η φύση της δουλειάς, συνδυάζεις τεχνικές και επικοινωνιακές ικανότητες για να προσφέρεις λύση στον πελάτη», λέει. Από την άλλη, το όνειρο του Μαρίνου έχει χαρακτήρα ελληνικό. «Να μπορέσω», εξηγεί, «σε μια ελληνική εταιρεία να διαχειριστώ τις ίδιες καταστάσεις, με την ίδια πολυπλοκότητα και το ίδιο μέγεθος σε πρότζεκτ όπως σε μια εταιρεία στο εξωτερικό». Για αυτόν τον λόγο ο 24χρονος Δημήτρης θέλει να εργαστεί σε πολυεθνική – «είναι μεγαλύτερες οι ευκαιρίες ανέλιξης και τα πρότζεκτ», λέει στην «Κ», τονίζοντας πως είναι ευγνώμων για τις «Ημέρες Καριέρας ΟΠΑ». «Σίγουρα βοηθούν», αναφέρει ο Δημήτρης, «είναι το πρώτο βήμα».