Τα περισσότερα σχόλια που αμφισβητούσαν την εγκυρότητα της καταγγελίας κατά του Αλέξη Γεωργούλη, κάτω από την ανάρτηση που έκανε η Νεφέλη Χατζηιωαννίδου, ιδρύτρια της διαδικτυακής πλατφόρμας «Υπέροχες γυναίκες», στην ιστοσελίδα της την Τρίτη, ήταν από γυναίκες. Και ήταν τόσο έντονα, που για πρώτη φορά η κ. Χατζηιωαννίδου αναρωτήθηκε αν έγραψε κάτι λάθος. Το δικό της σχόλιο εστίαζε ότι είναι «τρομακτικό πως τα φερόμενα θύματα στοχοποιούνται πολύ περισσότερο από τους φερόμενους θύτες» και ότι «μια καταγγελία κακοποίησης γίνεται πολιτικό παιχνίδι τις τελευταίες ώρες και κανένας δεν αναρωτιέται, τρία χρόνια τώρα που έχει γίνει η καταγγελία, πώς αυτός ο άνθρωπος μας εκπροσωπεί ως χώρα στην Ευρώπη».
«Το τεκμήριο αθωότητας φυσικά ισχύει και πρέπει να ισχύει, αυτό θα πει δημοκρατία», λέει στην «Κ» η κ. Χατζηιωαννίδου, «αλλά δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από αυτό». Κάποια από τα σχόλια τη σόκαραν, κυρίως επειδή προέρχονταν από γυναίκες, κάποιες εκ των οποίων αμφισβητούσαν ότι ένας άνδρας σαν τον συγκεκριμένο θα είχε ανάγκη να κάνει τις καταγγελλόμενες πράξεις. «Υπάρχει αυτή η τρομακτική αντίληψη ότι οι θύτες είναι πάντα τέρατα, με ό,τι ιδέα μπορεί αυτό να σχηματίζει στο μυαλό μας», αναφέρει. Παράλληλα, τονίζει ότι ένα θέμα σαν κι αυτό πάντα είναι υπερκομματικό.
«Δεν μπορούμε να κάνουμε πολιτικά παιχνίδια με την κακοποίηση, πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι σε κάθε χώρο και σε κάθε κλάδο υπάρχουν άνθρωποι που διαπράττουν εγκλήματα – αυτό δεν στιγματίζει ούτε το κόμμα ούτε το industry ούτε τίποτα», δηλώνει.
Προφανώς, όλοι περιμένουν την απόφαση της Δικαιοσύνης. Αλλά η συγκεκριμένη είδηση, στην οποία ο φερόμενος ως δράστης δεν είναι μόνο ευρωβουλευτής, αλλά και ένας πολύ δημοφιλής και εμφανίσιμος ηθοποιός, φάνηκε να αναδεικνύει έναν εσωτερικευμένο μισογυνισμό και σε πολλές γυναίκες. Η Γεωργία Πετράκη, καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και τέως διευθύντρια του Εργαστηρίου Σπουδών Φύλου, λέει στην «Κ» πως δεν την εκπλήσσει καθόλου ότι υπάρχουν γυναίκες που υποστηρίζουν ιδέες όπως ότι η είδηση είναι ψευδής, γιατί ποια γυναίκα δεν θα ήθελε να συνευρεθεί με τον συγκεκριμένο ή ότι αφού ήταν σε σχέση δεν μπορεί να ήταν βιασμός ή ότι είναι ψέμα με πολιτική σκοπιμότητα.
«Στο πλευρό του δυνατού»
«Πολλές γυναίκες υποστηρίζουν τους άνδρες γιατί είναι το δυνατό φύλο, συντάσσονται με το δυνατό φύλο για να επιβιώσουν, αλλά όλο και περισσότερες διεκδικούν τον λόγο τους και την κοινωνική τους εμπειρία», σημειώνει. «Η επιθετικότητα και η επιβολή κάποιου σε μια γυναίκα έχει να κάνει με την εξουσία – αυτό το βρίσκουμε και στους όμορφους και στους άσχημους», αναφέρει.
«Εχει σημασία να θυμόμαστε ότι το να είναι ένα άτομο γυναίκα δεν σημαίνει ότι έχει απορρίψει τα έμφυλα στερεότυπα – αν δεν έχεις φεμινιστική προσέγγιση η πατριαρχία έχει περάσει και σε σένα», λέει στην «Κ» η Αννα Βουγιούκα, κοινωνική επιστήμονας και υπεύθυνη για θέματα συνηγορίας στο Διοτίμα, Κέντρο για τα Εμφυλα Στερεότυπα και την Ισότητα. «Δεν αρκεί το φύλο μας. Φυσικά γυναίκες θα είναι εναντίον γυναικών, ειδικά όταν πρόκειται για άνθρωπο που έχει ευρεία προβολή», σημειώνει. Υπάρχει η αντίληψη ότι όμορφοι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη να βιάσουν ή να κακοποιήσουν. «Υπάρχουν συνθήκες και πλαίσια όπου δεν νοείται το “όχι”, άρα πάλι ακυρώνεται η επιθυμία και η ελεύθερη βούλησή μας – όπως παλιά φαινόταν αδιανόητο να έχεις βιασμό μέσα στον γάμο ή τη σχέση, ενώ τα δεδομένα δείχνουν ότι συντριπτικά η πλειονότητα των κακοποιητών είναι νυν και πρώην σύντροφοι, έτσι τώρα θεωρείται αδιανόητο να έχεις βιασμό όταν ο φερόμενος θύτης είναι πέρα από κάποια κριτήρια ομορφιάς», συμπληρώνει.
Μιλώντας για το προφίλ ενός βιαστή, τονίζει πως δεν έχει συνδεθεί μόνο με την ομορφιά, αλλά ακόμη και με συγκεκριμένη τάξη, συγκεκριμένη δουλειά, και όχι μόνο. «Μην ξεχνάμε ότι πολιτικά δεν υπάρχει μονοπώλιο σε ποιον χώρο βρίσκονται οι σεξιστικές, καταπιεστικές, κακοποιητικές συμπεριφορές», υπογραμμίζει, προσθέτοντας: «Πρέπει να αρχίσουν οι κοινές εμπειρίες σε επίπεδο καταπίεσης να γίνονται ορατές, συνειδητές».