ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ

Είναι οκτώ το πρωί, αλλά έχω την εντύπωση ότι είναι τρεις το απόγευμα. Ολες οι μέρες είναι πρωινοβραδινές. Θα μπορούσα να τις προσπεράσω και να πιω ένα gin tonic. Πίνω καφέ κοιτάζοντας το ψιλόβροχο. Ελάχιστοι διαβάτες, λιγοστά αυτοκίνητα διασχίζουν με βραδύτητα τον υγρό δρόμο και δεν μπαίνουν στον κόπο να ανοίξουν τις ομπρέλες και τους […]

Δεν κρατιόμουν να δω τα καινούργια επεισόδια που καλύπτουν τη θατσερική περίοδο: βάτες, The Cure, Walkman, σταθερά τηλέφωνα, αγγλική εξοχή, Λονδίνο σε περίοδο ύφεσης, πόλεμος στα Φόκλαντς, δυσλειτουργικές οικογένειες, μια ιστορία δύο γυναικών και ενός άνδρα που γνωρίζουμε το τέλος και παρ’ όλα αυτά μας ασκεί έλξη.

Ενώ η όρασή μου φθίνει, αντιλήφθηκα ότι μεγαλώνοντας εστιάζω στα πιο μικρά. Τα lockdown έχουν παίξει ρόλο στη μεγέθυνση και στο ζύγισμα. Περιφέρομαι στο σπίτι και εντοπίζω ένα στοιχείο του πίνακα, περπατώ στον δρόμο και παρατηρώ προσεκτικά το πεζοδρόμιο. Οι λεπτομέρειες συνθέτουν μια εικόνα που δεν είναι ελάσσονος σημασίας. H διαφορετική ροή του χρόνου προσφέρεται […]

«Διαβάζω το e-mail που μου έστειλε η γυναίκα μου με το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου», μου ανακοίνωσε ένας μπαμπάς στην πόρτα του σχολείου μια Παρασκευή απόγευμα του Σεπτεμβρίου.