Θαυμάζω τις μαμάδες που μαθαίνουν στα παιδιά τους να τρώνε από μικρά τα πάντα. Θέλει μεγάλη υπομονή και τρόπο, φαντασία. Η Μαρίνα, μια καλή φίλη, έδινε στη μικρή της κόρη μέχρι χοχλιούς μπουμπουριστούς λέγοντάς της διάφορες ιστορίες. Σιγά σιγά το παιδί έμαθε να μην απορρίπτει τίποτα.
Τρελαίνεται για όσπρια και ιδιαίτερα για ρεβίθια, για ψάρια, θαλασσινά, λαχανικά και φρούτα, δοκιμάζει τα πάντα, ακόμη και τροφές που ένα παιδί δύσκολα αγγίζει. Μεγαλώνοντας –τώρα είναι σχεδόν 11 ετών– έχει υιοθετήσει μια απόλυτα ισορροπημένη διατροφή και μάλλον δύσκολα θα ξεφύγει απ’ αυτήν. Είναι γερά τα διατροφικά «θεμέλια».
Σε αρκετές περιπτώσεις παιδιών και εφήβων με προβληματικά «θεμέλια», η πανδημία επέδρασε πολύ αρνητικά. Σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Forbes που βασίστηκε σε στοιχεία από το τμήμα Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Μίσιγκαν, ο αριθμός των εισαγωγών εφήβων με διατροφικές διαταραχές σε νοσοκομεία υπερδιπλασιάστηκε στην Αμερική μετά την πανδημία.
Και η Ευρωπαϊκή Εταιρεία για την ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων έχει καταγράψει σημαντική αύξηση σε διαταραχές πρόσληψης τροφής, σε έρευνα στην οποία συμμετείχαν διευθυντές 266 πανεπιστημιακών ψυχιατρικών δομών από 22 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όπου πρόσφατα ιδρύθηκε η πρώτη κλινική για διατροφικές διαταραχές στο ΕΣΥ και συγκεκριμένα στο «Σισμανόγλειο».
To πρόβλημα στην Ελλάδα εστιάζεται κυρίως στην παιδική παχυσαρκία, όπου σημειώνουμε υψηλές επιδόσεις. Η οικογένεια έχει λανθασμένη αντίληψη για το επιθυμητό βάρος των παιδιών, τα οποία συχνά κυνηγάει να φάνε περισσότερο – σε όλους μας είναι οικεία η εικόνα της γιαγιάς που «μπουκώνει» το εγγόνι.
Οι διατροφικές διαταραχές, ανορεξία, βουλιμία και πολλές άλλες, είναι δύσκολες στην αντιμετώπισή τους. Οι ειδικοί λένε ότι θα τις βλέπουμε όλο και πιο συχνά στο μέλλον, τονίζοντας επίσης ότι έχει υποχωρήσει ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών, καθώς διατροφικές διαταραχές παρουσιάζουν πλέον παιδιά στα δέκα και τα έντεκα έτη και στη συντριπτική τους πλειονότητα κορίτσια. Γι’ αυτό και έχει μεγάλη σημασία η πρόληψη, η σωστή ενημέρωση στο σπίτι, στη γειτονιά, στο σχολείο. Πολύ πριν από το νοσοκομείο και τον γιατρό.