Για τον ζωγράφο Ανδρέα Κοντέλλη η Υδρα είναι ένας τόπος φορτισμένος συναισθηματικά. Τη γνώρισε και την αγάπησε μέσα από το βλέμμα του Παναγιώτη Τέτση, του δασκάλου του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο αείμνηστος κολορίστας μιλούσε για την ιδιαίτερη πατρίδα του ως το σταθερό σημείο αναφοράς του. Φιλοξενούσε στο σπίτι του τους φοιτητές του, έκαναν πεζοπορίες και μέσα από αυτές «ξεκλείδωνε» όλα τα μυστικά της ζωγραφικής. Αλλωστε επέλεξε ως «κύκνειο άσμα» του να ζωγραφίσει τα βράχια της Υδρας. Εχει, λοιπόν, ενδιαφέρον ότι ο Κοντέλλης επιστρέφει στο γνώριμο αυτό μέρος με μια έκθεση στο Ιστορικό Αρχείο – Μουσείο Υδρας αναφορικά με το 1821. Στα έργα του δεν αναπαριστά ιστορικά γεγονότα του Αγώνα, αλλά φτιάχνει συνθέσεις με πολλές αναφορές σε σύμβολα –όπως η σημαία– αλλά και στο τοπίο του νησιού.
Οπως λέει, το ζητούμενο δεν είναι μια εικονογράφηση του ξεσηκωμού, αλλά το να διασώσει τα σπαράγματα της μνήμης. Οι γονείς του ήταν εκπαιδευτικοί και εκείνος ήρθε σε επαφή με την ιστορία εξ απαλών ονύχων, δίνοντας στην αφήγηση του παρελθόντος ρομαντική διάσταση, η οποία έμεινε αναλλοίωτη μέσα του. Με αφορμή τα 200 χρόνια είχε ετοιμάσει αυτή την ενότητα έργων που, εξαιτίας πανδημίας, δεν έγινε δυνατό να παρουσιαστεί. Λόγω της ψυχικής εγγύτητας που αισθάνεται με την Υδρα, οι καμβάδες του είναι με έναν τρόπο αποτυπώσεις των διδαγμάτων του Τέτση: πως τα σκληρά και υποβλητικά βράχια της Υδρας σμίλεψαν τον χαρακτήρα των κατοίκων του νησιού, τους ώθησαν στη θάλασσα και από εκεί στην αντίσταση στον κατακτητή: «Λες και οι Υδραίοι κατάφεραν να μετατρέψουν την αγριότητα του τόπου τους σε φιλοπατρία», προσθέτει. Η Ιστορία της Ελλάδας θα ήταν διαφορετική αν εκείνοι δεν είχαν αποφασίσει να διαθέσουν τον στόλο και τις ναυτικές τους ικανότητες για την απελευθέρωση. Λογικό είναι, λοιπόν, να δίνει στην έκθεσή του, με επιμελήτρια τη δραστήρια Λουίζα Καραπιδάκη, τον τίτλο «Αναστοχασμός».
Είναι ένα ταξίδι με ταπεινότητα και συγκίνηση στο παρελθόν, ένα προσκύνημα, όπως υπογραμμίζει ο ζωγράφος. Ο Κοντέλλης είναι ένας ζωγράφος που αποτυπώνει στον καμβά μόνον ό,τι αγαπά. «Να ακόμα κάτι που έλεγε ο δάσκαλος: δεν νοείται ζωγραφική απόπειρα δίχως ενθουσιασμό για το θέμα με το οποίον καταπιάνεσαι, δίχως έρωτα». Χαμηλών τόνων, εσωστρεφής, ευαίσθητος, εκφράζεται μέσα από τον χρωστήρα του. Από το 2006 έχει επιλέξει να ενσωματώνει στα έργα του ψηφίδες από διαφορετικά θέματα. Στην Υδρα βλέπουμε κυρίως μεγάλων διαστάσεων λάδια σε καμβά, μαζί με σχέδια σε χαρτί. Υπάρχουν κάποιες μορφές της εξέγερσης που έχουν αποδοθεί από σύγχρονα πρόσωπα. Το αφιέρωμα θα διαρκέσει έως και τις 29 Μαΐου.
Ακολουθήστε το kathimerini.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο kathimerini.gr