Μεγαλώνοντας καταπίνεις ότι η ζωή κάνει συνεχώς αδικίες, αλλά όπως και να το δεις είναι δύσκολο να χωνέψεις πως «έφυγε» έτσι η Μαρία Κοκκίνου. Από τις καλύτερες αρχιτέκτονες που είχαμε στην Ελλάδα, έφτιαξε μαζί με τον ομότεχνο, συνοδοιπόρο και σύζυγό της Ανδρέα Κούρκουλα ένα εξαιρετικό γραφείο με σπουδαία έργα στον δημόσιο και στον ιδιωτικό χώρο, αλλά και μια οικογένεια ανθεκτική και αγαπημένη. Μέχρι που η μοίρα άλλαξε ξαφνικά γνώμη. Εκείνη δεν πρόλαβε να παλέψει πολύ με το σοβαρό θέμα υγείας που τη βρήκε. Ηταν μόλις 64 ετών.
Ακόμη και αυτοί που δεν τη γνώριζαν καλά διαπίστωναν αμέσως δύο χαρακτηριστικά της. Ηταν εξαιρετικά όμορφη –ένας συνδυασμός Ηπείρου και Κρήτης απ’ όπου κατάγονταν οι γονείς της– και δυναμική με τον δικό της τρόπο. Παρά την εντυπωσιακή της εμφάνιση, δεν το πήρε ποτέ επάνω της, οι φωτογραφίες της που κυκλοφορούν είναι ελάχιστες, ο βίος της απολύτως ιδιωτικός.
Αυτό που την ενδιέφερε πρωτίστως στη δουλειά της και στη ζωή της ήταν το εσωτερικό μέτρο, το ήθος. Το γραφείο τους ανέλαβε μεγάλες δουλειές –όπως λ.χ. η πολύ δύσκολη μετατροπή ενός συγκροτήματος κτιρίων στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, η ανάπλαση της πλατείας Νέας Σμύρνης κ.ά.–, αλλά ο στόχος ήταν πάντοτε η καλή αρχιτεκτονική, η έγνοια για τον δημόσιο χώρο, η εκπαίδευση του βλέμματος μέσα από την ισορροπία των όγκων, η χρυσή τομή ανάμεσα στις απαιτήσεις του πελάτη και στο πώς πρέπει να γίνει κάτι. Με γερές σπουδές στο Μετσόβιο και στο Λονδίνο, μπήκε εξ απαλών ονύχων στη δουλειά, υπακούοντας στις διεθνείς προδιαγραφές. Στην Αγγλία γέννησε και τα παιδιά της, την Κατερίνα και τον Νικόλα, που της χάρισαν τρία εγγόνια.
Επέστρεψαν με τον Ανδρέα στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όταν άνοιξαν το γραφείο τους στην Αθήνα. Υπήρξαν απολύτως αλληλοσυμπληρωματικοί, ήταν στοργικοί με το προσωπικό, ενώ στον χώρο εργασίας κυκλοφορούσε πάντα και ένα τρομερό λαμπραντόρ. Πολλές φορές τους πετύχαινα στις ανηφοριές του Λυκαβηττού, πάνω στο μηχανάκι με τον σκύλο τους και την ουρά του να σέρνεται στην άσφαλτο. Από τα νιάτα τους μέχρι και σήμερα, τους καμάρωναν όλοι ως ένα από τα ωραιότερα ζευγάρια της Αθήνας. Ο Γιώργος Κυριακόπουλος το συμπυκνώνει ωραία στο FB: «Τους είχα συναντήσει και τους δυο πριν χρόνια τελευταία φορά με το φως της δύσης να πέφτει στα πρόσωπά τους, να κατηφορίζουν την Πατριάρχου Ιωακείμ προς την Πλατεία. Νομίζω πως ήταν η εικόνα του ιδανικού ζευγαριού. Ομορφοι, ευφυείς με σχεδόν δακρυσμένα χαμογελαστά μάτια από την ανοιχτοσύνη μιας καλλιέργειας που περιλαμβάνει τον νου και το μέτωπο. Ηταν για μένα –και για πολλούς άλλους που τους γνώρισαν– το συμβολικό δίδυμο της καλύτερης εκδοχής μας». Η αποτέφρωση της Μαρίας θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο. Η «Κ» εύχεται κουράγιο στους αγαπημένους της.