Θυμάμαι τους –εξαιρετικά απαιτητικούς με τη δημόσια τέχνη– Παριζιάνους να θαυμάζουν τα έργα της στο Σεν Ζερμέν ντε Πρε, στην καρδιά της Πόλης του Φωτός, σε μια περιοδική υπαίθρια ατομική έκθεση το 2005. Η εξαιρετική έκθεσή της στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή στην Ανδρο, το καλοκαίρι του 2014, ήταν μια αφορμή να γνωρίσουμε εν τω βάθει την εξαιρετική Ελληνίδα της διασποράς που έχει διακριθεί σε ολόκληρο τον κόσμο για τα γλυπτικά και τα ζωγραφικά έργα της, ένα εκ των οποίων έχουμε και εμείς στην πλατεία Κοτζιά. «Είμαι και αισθάνομαι Ελληνίδα από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Αυτός είναι ο τόπος μου, είναι το αίμα μου», μας έλεγε τότε όλο υπερηφάνεια που είχε τόσο μεγάλη απήχηση η αναδρομική στη χώρα όπου γεννήθηκε. Λίγο αργότερα, τα 16 γλυπτά της στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος είχαν αγαπηθεί πολύ από το κοινό το 2018, κυρίως από τους νέους.
Αυτήν την περίοδο, πάντως, η Βάρη θα δείξει en plein air μέρος της δουλειάς της στη Νέα Υόρκη. Στα 82 της χρόνια παραμένει δραστήρια, παραγωγική και βέβαια κοσμοπολίτισσα. Σε συνεργασία με τη Nohra Haim Gallery και το Fund for Park Avenue παρουσιάζει 12 μεγάλα γλυπτά στην περίφημη λεωφόρο Παρκ από την 53η έως την 62η οδό. Η έκθεση θα εγκαινιαστεί στα τέλη Απριλίου και θα διαρκέσει έως και τον Οκτώβριο. Η εικαστικός, που είχε Ελληνα πατέρα (η περιοχή Βάρη στην Αττική ονομάστηκε έτσι από την οικογένειά της) και Ουγγαρέζα μητέρα, σπούδασε στη Βρετανία και στη Γαλλία, όπου επηρεάστηκε από τον κυβισμό και τον σουρεαλισμό.
Αρχικά στράφηκε προς την παραστατική ζωγραφική αλλά γρήγορα άρχισε να πειραματίζεται και με τη γλυπτική. Εμπνέεται από τη δύναμη που έχουν οι απλές φόρμες, όπως τα κυκλαδικά ειδώλια, και έχει μια προτίμηση στο μάρμαρο, που της θυμίζει την Ελλάδα. Ποτέ όμως δεν εγκατέλειψε τα σχέδια, τις ακουαρέλες αλλά και τα κολάζ, στα οποία έχει ιδιαίτερη αγάπη. Από το 1976 είναι παντρεμένη με τον διεθνούς φήμης Κολομβιανό γλύπτη Φερνάντο Μποτέρο. Αρκετούς μήνες του έτους τούς περνούν στο σπίτι τους στην Εύβοια, όπου διατηρούν και οι δύο εργαστήρια. Κομψή, αριστοκρατική, με εκπληκτικό χιούμορ και βαθύτατη αγάπη για την Ελλάδα (έχει μάλιστα δωρίσει έναν μνημειακό πίνακα, που είναι το πρώτο έργο τέχνης το οποίο υποδέχεται τον κόσμο στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος»), δεν έχει τιμηθεί σε εθνικό επίπεδο από την ίδια της την πατρίδα. Ισως να είναι αυτό μια οφειλή που θα έπρεπε να σκεφτούμε…
