Το άγριο ρύζι είναι ο σπόρος ενός αυτοφυούς φυτού της Βόρειας Αμερικής, που ευδοκιμεί σε ψυχρά κλίματα (π.χ. στον Καναδά, ο οποίος τροφοδοτεί σχεδόν όλη την Ευρώπη). Ανήκει στα αγρωστώδη, μια μεγάλη οικογένεια φυτών που συμπεριλαμβάνει όλα τα σιτηρά (σιτάρι, κριθάρι, ρύζι κ.λπ.), τον αραβόσιτο αλλά και πολλά αγριόχορτα (βέλιουρας, αγριάδα κ.ά.).
Πολλές φορές, λόγω χρώματος, το μπερδεύουμε με το καστανό ή το πιο κοντό μαύρο, όμως ελέγχοντας το σχήμα των κόκκων (το άγριο είναι λεπτό και μακρύ, τα άλλα δύο κοντά και γεμάτα), καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για διαφορετικές ποικιλίες ρυζιού. Πλούσιο σε καλά ποιοτικά χαρακτηριστικά, το προτιμάμε γιατί αποτελεί πηγή φυτικών ινών και πρωτεϊνών, για τη μεγάλη συγκέντρωση σε αντιοξειδωτικά και τη μικρή περιεκτικότητά του σε γλουτένη. Συγκεκριμένα:
Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες
Το σκούρο καστανό χρώμα του οφείλεται στον εξωτερικό φλοιό, δηλαδή το πίτυρο, όπου βρίσκονται τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά του, μεταξύ των οποίων και οι πρωτεΐνες. Ακόμη και μετά το μαγείρεμα, που καταστρέφει ένα ποσοστό των πρωτεϊνών, το άγριο ρύζι έχει διπλάσια ή και τριπλάσια πρωτεϊνική περιεκτικότητα από ό,τι το (μαγειρεμένο επίσης) άσπρο.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο