Το πρώτο πιάτο που σερβίρεται στο μισελενάτο Mikla της Πόλης (κέρδισε ένα αστέρι τον περασμένο χρόνο)εείναι η ίδια η Βασιλεύουσα. Στην κορυφή του πολυώροφου ξενοδοχείου Marmara Pera, βρέθηκα σε μια ευφυώς διαλεγμένη αετοφωλιά από την οποία ατένιζα τον Βόσπορο, το ατέλειωτο πέρα-δώθε από πλοία και πλοιάρια, τα σταθερά σημεία του ορίζοντα, με την Αγιά Σοφιά να ξεχωρίζει μέσα στο δειλινό.
Είναι τέτοιο το θάμβος της θέας –τα 2-3 ποτά που πίνεις ωσότου ετοιμαστεί το τραπέζι, το κάνουν ακόμα μεγαλύτερο– ώστε ήταν δύσκολο να γυρίσω την πλάτη και να μπω στο εσωτερικό του εστιατορίου του Φινοτούρκου Μεχμέτ Γκερς για να δοκιμάσω τις γεύσεις του. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να προσαρμόσω την όρασή μου από την πρεσβυωπική μαγεία που έχει η μακρινή σιλουέτα της Κωνσταντινούπολης, ένα ιμπρεσιονιστικό σύμφυρμα αρχιτεκτονικών στυλ, στη μυωπική ανάγνωση ενός καταλόγου φαγητού.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.