«Εγώ ζω σε φούσκα από την αρχή της πανδημίας. Προχθές μου πρότειναν να βγούμε για φαγητό, αλλά στην παρέα θα ήταν και ένα άτομο εκτός της φούσκας μου. Αρνήθηκα ευγενικά», μου λέει γελώντας η Λ. Σχολιάζουμε τα περί κοινωνικής φούσκας στην οποία αναφέρθηκε πριν από λίγες μέρες ο Γκίκας Μαγιορκίνης, επίκουρος καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ.
Γελάμε με τον όρο που χρησιμοποίησε αλλά κατά βάθος συμφωνούμε με τον καθηγητή και εφαρμόζουμε όσα μας προέτρεψε να κάνουμε· να περιορίσουμε την κοινωνικότητά μας, να συναναστρεφόμαστε μια στενή ομάδα ανθρώπων, συγγενείς ή φίλους, οι οποίοι γνωρίζουμε ότι τηρούν τα μέτρα. «Αυτούς τους ανθρώπους μπορούμε να τους συναντάμε όσο συχνά θέλουμε», είπε.
Αυτό ακριβώς κάνουμε. Συναντάμε πέντε-έξι φίλους. Με αυτούς πήγαμε διακοπές, με τους ίδιους θα βγούμε για φαγητό, σε μέρη που πληρούν τις προδιαγραφές μας όσον αφορά την ασφάλεια. Η κοινωνικότητά μας με λίγα λόγια βρίσκεται σε αναστολή και φυσικά, ούτε λόγος για πειραματισμούς. Δεν είναι ώρα για πειράματα.
Η Νέα Ζηλανδία κατέχει την πρωτοπορία στις κοινωνικές φούσκες. Εκεί γεννήθηκε η ιδέα, εκεί υλοποιήθηκε αρχικά προτού ταξιδέψει στην Αγγλία και σε άλλες χώρες. Η σκέψη ήταν απλή αλλά η εφαρμογή της γίνεται με αυστηρότητα. Τα άτομα που συμφωνούν να φτιάξουν μια φούσκα, θέτουν κανόνες και προϋποθέσεις. Ποια μέτρα θα τηρούν, πόσο προσεκτικοί θα είναι, μέχρι και πώς θα πλένουν τα λαχανικά τους πρέπει να συμφωνηθεί, και όταν όλα αυτά τακτοποιηθούν, τα μέλη της φούσκας δεσμεύονται για την τήρηση των μέτρων. Μετά μπορούν να κάνουν παρέα, να πηγαίνουν πότε στο ένα σπίτι και πότε στο άλλο για φαγητό, να βγαίνουν έξω. Στη φούσκα τους όμως δεν επιτρέπεται να μπουν «ξένοι».
Μπορεί να ακούγεται αστείο ειδικά για την ελληνική πραγματικότητα και κουλτούρα όπου το «είμαστε μια μεγάλη παρέα» και «όλοι οι καλοί χωράνε», αποτελεί σχεδόν κανόνα, αλλά η αλήθεια είναι ότι για κάποιο διάστημα πρέπει να αλλάξουμε συνήθειες, να προσαρμοστούμε, να ψαλιδίσουμε την κοινωνικότητά μας. Δεν θα γίνουμε Νέα Ζηλανδία να θέτουμε όρους και προϋποθέσεις, αλλά είναι βέβαιο ότι θα περιορίσουμε τις επαφές μας –τουλάχιστον όσοι παίρνουμε στα σοβαρά την COVID-19–, θα μικρύνουμε τον κύκλο μας, θα αποφεύγουμε τη συναναστροφή με άτομα όχι και τόσο οικεία. Μείνε ασφαλής, μείνε στη φούσκα σου, το νέο σύνθημα.