Οι ηγέτιδες δυνάμεις της Δύσεως, οι ΗΠΑ και η Γερμανία, έχουν εισέλθει σε περίοδο πολιτικού επαναπροσδιορισμού. Η ομιλία του προέδρου Τζο Μπάιντεν, μετά την ορκωμοσία του την Τετάρτη, χαρακτηριζόταν από εντυπωσιακότατη εσωστρέφεια για έναν ηγέτη μιας χώρας που φιλοδοξεί, και δικαίως –λόγω της στρατιωτικής και οικονομικής ισχύος της–, να διαδραματίζει ρόλο ρυθμιστικό στις διεθνείς εξελίξεις.
Θα αποκαταστήσουμε τις συμμαχίες μας και θα μετέχουμε ενεργώς εκ νέου διεθνώς, είπε σε μία συντομότατη και γενικότατη αναφορά του ο κ. Μπάιντεν. Λίγα λεπτά μετά την ορκωμοσία του νέου προέδρου, το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας ανακοίνωσε την επιβολή κυρώσεων στον τέως Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και σε είκοσι επτά αξιωματούχους της προεδρίας του κ. Ντόναλντ Τραμπ, με την κατηγορία της αντι-σινικής συμπεριφοράς. Είναι η πρώτη και ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο κ. Μπάιντεν.
Παρά το αδιαμφισβήτητο ειδικό βάρος των ΗΠΑ στην περιοχή μας και ειδικά για την Ελλάδα, που πάντοτε προσβλέπει σε μια ευνοϊκή στάση της Ουάσιγκτον έναντι της Τουρκίας, ουσιαστικότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αποχώρηση της καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ, έπειτα από δεκαέξι χρόνια ασκήσεως της εξουσίας.
Η εκλογή του κ. Αρμιν Λάσετ στην προεδρία του Χριστανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) ήταν μία εσωκομματική νίκη της κ. Μέρκελ έναντι της Δεξιάς του CDU. Ηταν μία συνέχεια των επιλογών του πρώην καγκελαρίου Χέλμουτ Κολ, που είχε στηρίξει ως διάδοχό του την κ. Μέρκελ έναντι της υποψηφιότητος του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Η επιλογή του Κολ υπήρξε ιδιοφυής, διότι μετά την επανένωσή της η Γερμανία είχε ανάγκη καγκελαρίου με αντίληψη και του «άλλου κόσμου», του κομμουνιστικού, που έπρεπε να ενσωματωθεί στο ενιαίο κράτος, με άλλα λόγια στη νέα γερμανική πραγματικότητα. Πέραν τούτου η κ. Μέρκελ επέτυχε με ήπια μέσα την πλήρη κυριαρχία της Γερμανίας στην Ε.Ε. και την κατέστησε εκ των πραγμάτων τη χώρα αναφοράς του ευρωπαϊκού συστήματος, ασχέτως τι κόστισε αυτό στην Ελλάδα και γενικότερα στον Νότο της Ευρώπης.
Σήμερα η προτεραιότητα της ενωμένης ούτως ειπείν Ευρώπης είναι η ουσιαστική επαναπροσέγγιση της Γερμανίας με τη Γαλλία, ο ρόλος της οποίας στη γερμανοκρατούμενη Ε.Ε. έχει περιορισθεί. Σε αυτή τη φάση η επιλογή της κ. Μέρκελ ήταν ένας πολιτικός, ο κ. Λάσετ, που έχει και αυτός αντίληψη ενός «άλλου κόσμου», του γαλλοκεντρικού. Ο κ. Λάσετ, Βέλγος στην καταγωγή από τη Λιέγη, φιλακόλουθος καθολικός, Βαλλώνος, γνώστης της γαλλικής, διατηρεί άριστες προσωπικές σχέσεις με τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Αρκεί να υποδειχθεί από το κόμμα του ως υποψήφιος για την καγκελαρία.
Βεβαίως ο ενδοευρωπαϊκός συσχετισμός δυνάμεων δεν πρόκειται να αλλάξει. Είναι πολύ αργά. Το κλίμα θα είναι διαφορετικό, παρά εάν αναδειχθεί στην καγκελαρία πολιτικός πρωσικής νοοτροπίας ή Βαυαρός, όπως ο κ. Μάρκους Σόντερ. Εχουμε χρόνο μέχρι τις εκλογές. Βέβαιον πάντως ότι εισήλθε και η Γερμανία σε φάση πολιτικού επαναπροσδιορισμού.